REKLAMA

f90X_pl.pdf

NIKON F90X instrukcja obsługi PL

NIKON F90X instrukcja obsługi POLSKI Producent: NIKON Model: F90X Jezyk: POLSKI


Pobierz plik - link do postu

NIKON F-90X
INSTRUKCJA OBSŁUGI

Spis treści
PODSTAWY OBSŁUGI ...................................................................................................................................... 8
Zakładanie obiektywu...................................................................................................................................... 8
Zdejmowanie obiektywu .................................................................................................................................. 8
Instalacja baterii ............................................................................................................................................. 8
Sprawdzanie stanu baterii............................................................................................................................... 8
Zakładanie filmu ............................................................................................................................................. 8
Podstawowe nastawienie aparatu................................................................................................................... 9
Zwijanie filmu ............................................................................................................................................... 10
GŁÓWNE FUNKCJE ........................................................................................................................................ 12
Sposoby przesuwu filmu. ............................................................................................................................... 12
Zdjęcia pojedyncze........................................................................................................................................ 12
Zdjęcia seryjne wolniejsze i zdjęcia seryjne szybsze. .................................................................................... 12
METODY POMIARU ŚWIATŁA I KALKULACJI NAŚWIETLENIA ............................................................................... 12
Wybór metody pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia............................................................................. 12
Nastawienie metody pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia.................................................................... 13
Pole ustalania ostrości.................................................................................................................................. 13
SPOSOBY NASTAWIANIA OSTROŚCI .................................................................................................................... 13
Automatyczne nastawianie ostrości. ............................................................................................................. 13
Automatyczne nastawianie ostrości, gdy główny obiekt znajduje się poza centrum kadru ........................... 15
Nastawianie ostrości w wyjątkowych sytuacjach .......................................................................................... 15
Ręczne nastawianie ostrości.......................................................................................................................... 16
Ręczne ustawianie ostrości według obrazu na matówce. .............................................................................. 16
Sposoby sterowania naświetleniem............................................................................................................... 16
Wybór sposobu sterowania naświetleniem.................................................................................................... 16
Nastawianie sposobu naświetlania ............................................................................................................... 18
Fleksja programu .......................................................................................................................................... 18
Obsługa automatycznego doboru przysłony.................................................................................................. 19
Obsługa automatycznego doboru czasu otwarcia migawki .......................................................................... 19
Ręczne nastawienie obu parametrów naświetlania....................................................................................... 20
STOSOWANIE WARIANTÓW PROGRAMU.............................................................................................................. 21
Co to są warianty programu ......................................................................................................................... 21
Nastawianie wariantów programu................................................................................................................ 21
Przewodnik po wariantach programu........................................................................................................... 22
FUNKCJE SPECJALNE.................................................................................................................................... 24
Korekcja naświetlenia ................................................................................................................................... 24
Pamięć automatycznego naświetlenia dzięki dźwigni AE-L.......................................................................... 24
Odczyt wskazań światłomierza w odniesieniu do wybranego obiektu podczas ręcznego nastawiania
parametrów naświetlania.............................................................................................................................. 24
Wstępne nastawienie korekcji naświetlenia .................................................................................................. 25
Obsługa samowyzwalacza............................................................................................................................. 25
Sprawdzanie zakresu ostrości przed zrobieniem zdjęcia............................................................................... 25
Przycisk podglądu głębi ostrości................................................................................................................... 25
Długi czas naświetlenia dzięki nastawieniu " BULB " .................................................................................... 26
Stosowanie filmów bez kodu DX ................................................................................................................... 26
Wymiana matówek ........................................................................................................................................ 26
Obiektywy...................................................................................................................................................... 27
Tabela zgodności systemowej obiektywów.................................................................................................... 27
ZDJĘCIA PRZY ŚWIETLE BŁYSKOWYM.................................................................................................. 29
Zakres współpracy lamp błyskowych Nikon z aparatem............................................................................... 29
Możliwości lamp Nikon Speedlight ............................................................................................................... 29
Automatyczny pomiar TTL i sterowanie błyskiem......................................................................................... 30
Automatyczne zrównoważenie błysku wypełniającego oraz standardowy pomiar TTL błysku. .................... 30
Automatyczne zrównoważenie błysku wypełniającego dzięki wielopolowemu pomiarowi TTL z przestrzenną
(3D) analizą oświetlenia oraz z wielopolową analizą oświetlenia................................................................ 31
Skoncentrowane i punktowe zrównoważenie błysku wypełniającego ........................................................... 31
Strona 2

Standardowy pomiar TTL błysku ...................................................................................................................31
Nastawienie czasu otwarcia migawki oraz przysłony w zależności od sposobu sterowania naświetleniem
przy automatycznym pomiarze TTL błysku ....................................................................................................32
Największe dostępne otwory przysłony (najmniejsze liczby przysłony) w zależności od czułości filmu ........32
Obsługa automatycznego pomiaru TTL i sterowania błyskiem .....................................................................32
Synchronizacja z długim czasem otwarcia migawki ......................................................................................33
Synchronizacja przed zamknięciem migawki .................................................................................................34
Redukcja efektu czerwonych oczu wyłącznie z lampami SB-28, SB-26..........................................................34
Uwagi o zdjęciach przy świetle błyskowym ...................................................................................................35
Wykresy EV dla zdjęć przy świetle błyskowym ..............................................................................................35
ROZMAITOŚCI ..................................................................................................................................................37
Zgodność systemowa akcesoriów...................................................................................................................37
Troska o aparat..............................................................................................................................................37
Uwagi o bateriach .........................................................................................................................................38
Dane techniczne.............................................................................................................................................39
Słowniczek......................................................................................................................................................42

Strona 3

NAZEWNICTWO

Strona 4

1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.

Ekran ciekłokrystaliczny LCD
Spust migawki: Po lekkim naciśnięciu uruchamia światłomierz oraz działanie samoczynnego nastawiania
ostrości. Aby wyzwolić migawkę, naciśnij go całkowicie. Światłomierz automatycznie wyłącza się po 8
sekundach
Sygnalizator LED działania samowyzwalacza
Przycisk podglądu głębi ostrości
Przycisk AF-L (blokada ostrości): Po naciśnięciu i przytrzymaniu blokuje ostrość
Dźwignia blokady najmniejszego otworu przysłony
Skala liczb przysłony
Saneczki: Do mocowania dedykowanych lamp błyskowych Nikona. Tylna krawędź saneczek odpowiada
położeniu płaszczyzny błony. Dokładna odległość od gniazda mocowania obiektywu do płaszczyzny błony
wynosi 46,5 mm
Gniazdo synchronizacji
10-bolcowe gniazdo do zdalnego sterowania: Do podłączenia kabla MC-27 (połączenie z elektronicznym
notatnikiem), wężyka elektrycznego MC-20 itp.
Przycisk do zwalniania obiektywu
Dźwignia wyboru sposobu nastawiania ostrości: S – jednokrotne samoczynne nastawianie ostrości; C –
ciągłe samoczynne nastawianie ostrości; M – ręczne nastawianie ostrości
Znacznik mocowania obiektywu
Pierścień nastawiania ostrości
Dźwignia zasłonki okularu wizjera: Stosowana, by uniknąć wpływu światła wpadającego przez okular
wizjera
Klawisz do podświetlania ekranów LCD – zewnętrznego i w wizjerze: Naciśnij, aby podświetlić ekrany
LCD – zewnętrzny i w wizjerze, co jest wygodne w słabym świetle. Podświetlenie automatycznie wyłącza
się po 8 sekundach od zdjęcia palca ze spustu migawki
Ucho do paska
Dźwignia zamka tylnej ścianki: Aby otworzyć tylnią ściankę trzeba przesunąć obie dźwigienki zamka ku
sobie
Okienko podglądu kasety z filmem: informuje o rodzaju założonego filmu
Okular wizjera
Klawisz AE-L (pamięć pomiaru): Przesunięcie i przytrzymanie dźwigni powoduje zapamiętanie poziomu
automatycznego naświetlenia
Lista symboli wariantów programu
Pojemnik na baterie MS-8: Wymienialny na uchwyt do pionowych kadrów MB-10
Strona 5

24.
25.
26.
27.
28.

Śruba mocująca pojemnik na baterie
Gniazdo do śruby statywu
Styki CPU: Nie dotykaj!
Matówka typu B: Wymienialna na matówkę typu E
Klawisz powrotu do ustawień początkowych: Naciśnij i przytrzymaj ten klawisz równocześnie z klawiszem
korekcji naświetlania / powrotu do ustawień początkowych, aby szybko wrócić do wartości wstępnych
podstawowych funkcji
29. Klawisz sposobu sterowania naświetleniem (MODE)*
30. Klawisz wyboru wariantów programu (Ps)*
31. Klawisz wyboru sposobu synchronizacji błysku (symbol błyskawicy)*
32. Klawisz wyboru sposobu przesuwu filmu (DRIVE)*
33. Klawisz do nastawiania czułości filmu / zwijania filmu (ISO)*
34. Klawisz wyboru metody pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia (symbol matrycy pięciopolowej)*
35. Klawisz do zwijania filmu*
36. Klawisz korekcji naświetlenia / powrotu do nastawień początkowych*
37. Włącznik zasilania aparatu
38. Klawisz wyboru pola ustalania ostrości*
39. Pokrętło sterowania funkcjami aparatu (pokrętło sterujące): Obróć, aby nastawić rozmaite funkcje
40. Klawisz obsługi samowyzwalacza
*) działa razem z pokrętłem sterującym
Symbole i oznaczenia na zewnętrznym ekranie LCD
1.
2.
3.
4.
5.
6.

Wielkość pola ustalania ostrości
Sposób sterowania naświetleniem / fleksja programu
Metoda pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia
Sposób nastawiania czułości filmu
Korekcja naświetlania
Czas otwarcia migawki (dokładnie: w przypadku czasów krótszych niż 1 s – odwrotność czasu; tj. zamiast
„1/1000” pojawia się: „1000”)
7. Automatyczne nastawianie ostrości
8. Liczba przysłony
9. Pierwszeństwo wyzwolenia migawki (R) / nastawiania ostrości (F)
10. Sposób synchronizacji z lampą błyskową
11. Redukcja efektu czerwonych oczu
12. Elektroniczny organizator*
13. Ustawienia, zaprogramowane przez użytkownika
14. Stan baterii
15. Sposób przewijania filmu
16. Licznik zdjęć / Warianty Programu / czułość filmu (ISO) / czas samowyzwalacza (pozostały do momentu
zdjęcia) / wartość korekcji naświetlania (EV)
17. Wskaźnik obecności kasety z filmem w aparacie
18. Wskaźnik przewijania filmu (do przodu / do tyłu)
19. Wskaźnik działania samowyzwalacza
*) pojawia się tylko wówczas, gdy stosowany jest System Przekazu Danych – Data Link System

Strona 6

Symbole i oznaczenia w wizjerze

1.
2.
3.
4.
5.
6.

7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.

Duże pole ustalania ostrości
Pole główne skoncentrowanego pomiaru światła (średnica 12 mm)
Pole punktowego pomiaru światła / punktowego ustalania ostrości (średnica 3 mm)
Powierzchnia matówki
Wskaźnik wielkości pola ustalania ostrości
Wskaźniki dotyczące ostrości: „ O ” oznacza, że nieruchomy obiekt jest w strefie ostrości; „ & gt; & lt; ” informuje
o działaniu funkcji tropienia ostrości; ponadto wskazuje, że ruchomy obiekt znajdzie się za chwilę w strefie
ostrości; miganie „ & gt; & lt; ” oznacza, że określenie ostrości jest niemożliwe; pojedyncze strzałki „ & gt; ” oraz
„ & lt; ” wskazują, w którym kierunku obracać pierścień obiektywu podczas ręcznego nastawiania ostrości
Sposób sterowania naświetleniem / fleksja programu
Czas otwarcia migawki (dokładnie: w przypadku czasów krótszych niż 1 s – odwrotność czasu; tj. zamiast
„1/1000” pojawia się: „1000”)
Liczba przysłony
Analogowy wskaźnik odchylenia od optymalnego naświetlenia
Licznik zdjęć / Warianty Programu / wartość korekcji naświetlenia (EV)
Korekcja naświetlania
Lampka potrzeby gotowości lampy błyskowej

Przy niskim poziomie oświetlenia lekkie naciśnięcie spustu, uruchamiające światłomierz, podświetla ekran LCD
w wizjerze. Przy bardzo słabym świetle zewnętrznym, gdy światłomierz zostaje włączony, aparat samoczynnie
włączy pełną jasność podświetlania.

Strona 7

PODSTAWY OBSŁUGI
Zakładanie obiektywu
1.
2.

Zdejmij pokrywkę z korpusu aparatu oraz obie pokrywki: przednią i tylnią z obiektywu.
Włóż obiektyw w gniazdo zaczepu bagnetowego w korpusie aparatu tak, by znaczniki na obiektywie i na
korpusie znalazły się w jednej linii. Nie naciskając przycisku do zwalniania mocowania, obróć obiektyw w
kierunku przeciwnym niż ruch wskazówek zegara, aż zatrzaśnie się w gnieździe.

Zdejmowanie obiektywu
Naciśnij i przytrzymaj klawisz zwalniający mocowanie, obróć obiektyw w kierunku zgodnym z ruchem
wskazówek zegara.
Uwaga! Podczas zakładania i zdejmowania obiektywu zasilanie aparatu powinno być wyłączone. Należy unikać
bezpośredniego światła słonecznego. Tabela zgodności systemowej obiektywów znajduje się w dalszej części.

Instalacja baterii




1.
2.
3.
4.
5.

Upewnij się, że aparat jest wyłączony (pozycja OFF).
Nie można stosować akumulatorków niklowo-kadmowych (baterii NiCd), w których biegun „+” ma
średnicę większą niż 6 mm.
Stosowanie baterii manganowych w niskich temperaturach nie jest zalecane.
Przy okazji instalacji lub wymiany baterii przeczytaj „UWAGI O BATERIACH” w dalszej części.
Odkręć śrubę mocującą pojemnik na baterie monetą lub podobnym przedmiotem.
Wyjmij pojemnik na baterie.
Włóż cztery baterie typu R-6 (AA-type) – alkaliczno-manganowe, niklowo-kadmowe (akumulatorki NiCd)
albo manganowe wysokiej jakości. Bieguny „+” i „-” muszą pokrywać się z oznaczeniami na wewnętrznych
ściankach poszczególnych komór pojemnika.
Włóż pojemnik z powrotem do komory na baterie.
Dociskając pojemnik, zakręć monetą śrubę mocującą.

Sprawdzanie stanu baterii
Włącz zasilanie aparatu (pozycja ON) i sprawdź czy na ekranie LCD pojawił się symbol pełnego naładowania
baterii. Symbol baterii oraz parametry naświetlania automatycznie znikną z ekranu po 8 sekundach.
Jeśli symbol pokazuje połowę naładowania, baterie wkrótce wyczerpią się. Miej świeże w pogotowiu.
Jeśli symbol pokazujący połowę naładowania miga i pojawia się lub nie migające „Err”, baterie są niemal
całkowicie wyczerpane. Wyłącz aparat i wymień je na nowe.
Jeśli na ekranie nie pojawia się żaden symbol, baterie są zupełnie wyczerpane lub zostały nieprawidłowo
zainstalowane. Wymień je.
O światłomierzu.
Możesz sprawdzić stan baterii w każdej chwili. Po lekkim naciśnięciu spustu zostaje uruchomiony światłomierz,
oba wyświetlacze LCD – zewnętrzny i w wizjerze pokazują parametry naświetlenia, a automatyczne nastawianie
ostrości zaczyna działać (chyba, że włączone jest nastawianie ręczne). Parametry naświetlania oraz symbol
baterii gasną automatycznie po 8 sekundach od zdjęcia palca ze spustu. Po wyzwoleniu migawki i zdjęciu palca
ze spustu znaki te gasną po 2 sekundach.

Zakładanie filmu
Opisana teraz procedura tyczy zakładania filmu w kasecie z kodem DX.
Aby uniknąć zaświetlenia filmu (szczególnie o wysokiej czułości), nie zakładaj, ani nie wyjmuj filmu w
bezpośrednim świetle słonecznym.
Zakres automatycznego nastawiania czułości według odczytu kodu DX wynosi: od ISO 25/15 do ISO 5000/38.
Jeśli kaseta nie ma kodu DX, zobacz dalej.
1.

Sprawdź, czy oznaczenie DX jest wyświetlone na ekranie LCD. Jeśli nie, naciśnij klawisz nastawiania
czułości filmu. Trzymając go, obracaj pokrętło sterujące dopóty, dopóki nie pojawi się symbol DX.
Strona 8

2. Przesuń ku sobie obie dźwignie zamka tylnej ścianki i otwórz aparat.
3. Załóż film. Włóż kasetę tak, by wystającą część szpuli znajdowała się u dołu komory.
4. Wyciągnij z kasety końcówkę filmu tak, by jej brzeg zrównał się z czerwonym znakiem.
5. Sprawdź, czy film jest ułożony prawidłowo i bez luzów. Nie dotykaj migawki palcem ani końcówką filmu.
6. Delikatnie zamknij tylną ściankę aż da zatrzaśnięcia zamka.
7. Naciśnij całkowicie spust, aby film został przewinięty do pierwszej klatki.
8. Sprawdź, czy licznik zdjęć pokazuje 1 i czy symbol rolki filmu pojawił się na ekranie LCD.
Jeśli film został nieprawidłowo umieszczony, na liczniku pojawi się E, symbol rolki filmu będzie migał, a
migawka pozostanie zablokowana.
Jeśli zostanie załadowana kaseta bez kodu DX lub z kodem nieprawidłowym, symbole Err, ISO oraz DX na
ekranie będą migać, a migawka pozostanie zablokowana. Nastaw czułość filmu ręcznie.
Aby sprawdzić czułość (ISO), odczytywaną z kodu DX, naciśnij klawisz nastawiania czułości filmu.

Podstawowe nastawienie aparatu
Ten rozdział traktuje o komplecie nastawień funkcji, sprawdzającym się w najzwyklejszych sytuacjach
zdjęciowych przy użyciu obiektywów AF Nikkor (w tym typu D oraz AF-I Nikkor).
Sposób przesuwu filmu: zdjęcia pojedyncze
Pomiar światła i kalkulacja naświetlenia: metoda matrycowa
Pole ustalania ostrości: duże
Sposób nastawiania ostrości: nastawianie pojedyncze
Sposób sterowania naświetleniem: wieloogniskowy automatyczny program naświetlania
W przypadku użycia obiektywów AI-P Nikkor, przełącz aparat na ręczne nastawianie ostrości. W przypadku
użycia obiektywów bez możliwości samoczynnego nastawiania ostrości (non AF-Nikkor) zastosuj
skoncentrowany lub punktowy pomiar światła, ręczne nastawianie ostrości oraz automatyczne naświetlanie ze
wstępnym nastawieniem przysłony albo ręczne nastawienie parametrów naświetlania. Możliwości stosowania
poszczególnych funkcji w zależności od obiektywu pokazuje tabela na końcu instrukcji.
1.
2.
3.

-

Nastaw najmniejszy otwór przysłony (największą liczbę przysłony na pierścieniu; w obiektywach AFNikkor ma ona pomarańczowy kolor) i zablokuj pierścień w tym położeniu (zajrzyj do instrukcji obsługi
obiektywu).
Przesuń dźwignię wyboru sposobu nastawiania ostrości na pozycję S (jednokrotne nastawienie ostrości).
Jeśli obiektyw ma przełącznik A-M, ustaw go w pozycji A.
Naciśnij jednocześnie klawisze powrotu do ustawień początkowych: znak kropki oraz znak kropki wraz z
symbolem +/- na tle ciemnego kwadratu. Przytrzymaj obydwa przez dwie sekundy, dopóki P, symbol
matrycy, S w ramce oraz szerokie pole ustalania ostrości nie pojawią się na ekranie LCD, wskazując, że
poszczególne funkcje aparatu samoczynnie przybrały następujące wartości wstępne:
Sposób przesuwu filmu: zdjęcia pojedyncze
Metoda kalkulacji naświetlenia: matrycowa
Sposób sterowania naświetleniem: wieloogniskowy automatyczny program naświetlenia (P)
Pole ustalania ostrości: duże
Fleksja Programu: wyłączona
Korekcja naświetlenia: wyłączona
Sposób synchronizacji błysku: normalny (jeśli lampa błyskowa jest nastawiona na synchronizację przed
zamknięciem migawki, ten sposób synchronizacji zostanie uwzględniony)

Stosowanie tylnej ścianki MF-26.
Naciśnięcie klawiszy powrotu do ustawień początkowych wyłącza również następujące funkcje ścianki MF-26:
- Sekwencja zmiennych naświetleń
- Wielokrotne naświetlenie klatki
- Sekwencje o wyznaczonej liczbie zdjęć
- Długi czas naświetlania
- Zdjęcia w stałych odstępach czasu
- Sekwencja zmiennych błysków
- Pierwszeństwo ostrości
4.

Spójrz w wizjer. Nakieruj pole ustalania ostrości na główny obiekt.

Ponieważ wizjer pokazuje około 92% pola obrazu, negatyw obejmie nieco więcej niż widać w celowniku.
Uwaga: Brzegi przezrocza mogą zostać nieco przysłonięte przez ramkę oprawy. Również większość maszyn
typu mini-lab obcina na odbitce brzegi negatywu.
Strona 9

Trzymanie aparatu: Złap prawą dłonią za uchwyt. Lewą podeprzyj aparat, przyciskając łokieć do tułowia. Spust
naciskaj palcem wskazującym prawej ręki. Istotne jest, by ciężar aparatu spoczywał na lewej ręce, która w chwili
wyzwolenia migawki powinna być nieruchoma i tworzyć coś w rodzaju statywu. Dzięki temu ruch palca prawej
dłoni podczas naciskania spustu będzie w mniejszym stopniu przenosił się na aparat. Warto zresztą poćwiczyć
ów ruch: wbrew pozorom poruszenie tylko palcem wskazującym bez równoczesnego poruszenia całą dłonią
okazuje się niełatwe. Z kolei zbyt mocne przyciśnięcie łokcia do tułowia może spowodować drżenie napiętych
mięśni. Lepiej zresztą ustawić się nieco ukośnie, lewym bokiem w kierunku motywu i opierać lewy łokieć
właśnie o bok tułowia, a nie o klatkę piersiową i brzuch. Stabilne trzymanie aparatu jest często lekceważone, co
owocuje poruszonymi zdjęciami.
5.

Lekko naciśnij spust, uruchamiając automatyczne nastawianie ostrości oraz światłomierz. W przypadku
nieruchomego obiektu sprawdź, czy symbol ostrości pojawił się na wyświetlaczu LCD w wizjerze. W
przypadku obiektu poruszającego się sprawdź, czy pojawił się symbol funkcji tropienia ostrości „ & gt; & lt; „.
Sprawdź ponadto, czy czas otwarcia migawki i liczba przysłony zostały wyświetlone w wizjerze.
(Parametry naświetlenia pojawiają się również na zewnętrznym ekranie aparatu.)

Jeśli pojawi się symbol „ & gt; ”, obiekt znajduje się zbyt blisko. Odejdź dalej i ponownie nastaw ostrość.
Jeśli symbol „ & gt; & lt; „ miga w wizjerze, automatyczne nastawienie ostrości jest niemożliwe.
Uwaga o trybie jednokrotnego nastawiania ostrości i nieruchomym obiekcie.
Gdy ostrość zostanie nastawiona, a symbol ostrości „ O „ pojawi się w wizjerze, ten stan obiektywu (położenie
soczewek, odpowiedzialnych za ostrość) pozostaje niezmieniony, dopóki spust jest lekko wciśnięty. Jeśli dystans
pomiędzy aparatem a obiektem zmieni się, zwolnij spust i lekko wciśnij go ponownie, aby na nowo ustalić
ostrość. Szczegóły działania trybu jednokrotnego nastawienia ostrości znajdują się dalej.
Jeżeli zamiast czasu otwarcia migawki pojawi się HI - ostrzeżenie przed prześwietleniem: Zastosuj filtr szary
Nikon ND lub podobny filtr.
Jeżeli zamiast czasu otwarcia migawki pojawi się LO - ostrzeżenie przed niedoświetleniem: Zastosuj lampę
błyskową Nikon Speedlight, film o wyższej czułości albo jaśniejszy obiektyw (o większym maksymalnym
otworze przysłony).
Jeśli zamiast liczby przysłony miga FEE - ostrzeżenie przed nieprawidłowym nastawieniem obiektywu: Nie
nastawiono najmniejszego otworu przysłony (największej liczby na pierścieniu przysłon) w obiektywie.
Migawka jest zablokowana. Nastaw najmniejszy otwór przysłony (na pierścieniu przysłon obiektywów AFNikkor największa liczba koloru pomarańczowego ).
Jeżeli czas naświetlenia w wizjerze miga - możliwe poruszenie: Automatycznie dobrany czas otwarcia migawki
dłuższy niż 1/50 s może przyczynić się do poruszenia w wyniku drgnięcia aparatu w trakcie naświetlania. Aby
zmniejszyć niebezpieczeństwo poruszenia, trzymaj aparat bardzo stabilnie, zamocuj go na statywie albo użyj
lampy błyskowej Nikon Speedlight.
Jeżeli w wizjerze zaświeci się zielona lampka (ze znakiem błyskawicy) - zalecane użycie lampy błyskowej: Jeśli
światło zastane nie wystarcza, pojawia się zielony symbol błyskawicy. Zastosuj lampę błyskową - Nikon
Speedlight typu TTL.
6.

Aby zrobić zdjęcie, naciśnij całkowicie spust migawki. Aparat samoczynnie przewinie film do następnej
klatki, a stan licznika na ekranie LCD zwiększy się o jeden.

Czas otwarcia migawki oraz liczba przysłony na ekranie LCD i w wizjerze gasną po około 2 sekundach po
wyzwoleniu migawki i zdjęciu palca ze spustu.

Zwijanie filmu
1.

Po naświetleniu całej rolki filmu (cały film wyciągnięty z kasety wewnątrz aparatu), przewijanie do przodu
zostaje samoczynnie wstrzymane, a migawka zablokowana. Symbole End oraz symbol rolki filmu migają na
zewnętrznym ekranie LCD. Dopóki naświetlony film znajduje się w aparacie, po każdym naciśnięciu spustu
migawki symbol End oraz symbol rolki filmu migają, przypominając o konieczności zwinięcia filmu.
2. Naciśnij jednocześnie klawisze z symbolem rolki filmu oraz rolki filmu wraz z napisem ISO. Rozpocznie
się zwijanie filmu, podczas którego symbol rolki filmu pojawi się na ekranie LCD, zaś licznik klatek będzie
pokazywał stan operacji (odliczał wstecz) aż do zakończenia zwijania.
W ten sam sposób można zwinąć film przed jego całkowitym naświetleniem.

Strona 10

Jeśli aparat nie chce zwijać filmu lub przerwie zwijanie w trakcie, sprawdź stan baterii. Jeśli są one zbyt słabe,
wyłącz zasilanie aparatu, wymień baterie na świeże, włącz aparat i ponownie naciśnij klawisze: zwijania filmu
oraz ustawiania czułości / zwijania filmu, co wznowi zwijanie.
Nie otwieraj tylnej ścianki aparatu podczas zwijania filmu! Grozi to zaświetleniem filmu. Otwarcie wieka
spowoduje ponadto zatrzymanie zwijania w trakcie. Po zamknięciu ścianki ponowne naciśnięcie klawiszy:
zwijania filmu oraz ustawiania czułości / zwijania filmu, wznowi zwijanie filmu.
Jeśli aparat przestał przewijać film do przodu, ekran LCD pokazuje END, ale licznik zdjęć nie wskazuje na
koniec rolki:
Jeśli miga symbol baterii do połowy pusty, wyłącz zasilanie aparatu, wymień baterie na świeże. Włącz aparat
i rób dalej zdjęcia.
Jeśli ekran LCD pokazuje symbol baterii wypełniony, wyłącz zasilanie i włącz je ponownie, aby przywrócić
normalne działanie aparatu. Następnie lekko naciśnij spust migawki, by sprawdzić czy symbol END zniknął.
3.
4.

Po samoczynnym zakończeniu zwijania filmu sprawdź, czy licznik zdjęć pokazuje E, a symbol obecności
kasety miga (przez kilka sekund).
Otwórz tylną ściankę i wyjmij kasetę z filmem.

Wyłączanie aparatu, gdy nie jest on używany, oszczędza baterie. Jeśli aparat nie jest używany przez dłuższy
czas, należy wyjąć zeń baterie, by zapobiec uszkodzeniu sprzętu wskutek ewentualnego wycieku elektrolitu
z ogniw.

Strona 11

Główne funkcje
Sposoby przesuwu filmu.
Można wybrać jeden z czterech sposobów samoczynnego przesuwu filmu. Trzymając wciśnięty klawisz wyboru
sposobu przesuwu filmu, obracaj pokrętło tak długo, aż na polu pojawi się żądany symbol. S w ramce oznacza
zdjęcia pojedyncze, L koło ramek - zdjęcia seryjne wolniejsze, H koło ramek - zdjęcia seryjne szybsze.

Zdjęcia pojedyncze.
Pełne naciśnięcie spustu powoduje zrobienie jednego zdjęcia i przesunięcie filmu o jedną klatkę. Film jest
przesuwany natychmiast po zamknięciu migawki, niezależnie od tego, czy zdejmiesz palec ze spustu, czy
będziesz go nadal naciskał. Aby zrobić następne zdjęcie unieś nieco palec, po czym ponownie naciśnij
całkowicie spust.

Zdjęcia seryjne wolniejsze i zdjęcia seryjne szybsze.
Seria zdjęć trwa dopóty, dopóki spust jest wciśnięty całkowicie. Aparat pozwala na wybór częstotliwości: około
4,3 klatek na sekundę w trybie H i około 2,0 klatek na sekundę w trybie L (w następujących warunkach: świeże
baterie alkaliczne R6, normalna temperatura 20 stopni Celsjusza. C, czas otwarcia migawki - 1/250 s przy
ręcznym nastawieniu warunków naświetlenia i ręcznym nastawianiu ostrości). Jeśli czas otwarcia migawki jest
dłuższy niż 1/250 s, częstotliwość zdjęć stopniowo zmniejsza się w odpowiedniej proporcji do wydłużenia czasu
otwarcia migawki.
Jeśli funkcja tropienia ostrości działa, maksymalna szybkość robienia zdjęć wynosi około 4,1 klatek na sekundę
w obu trybach: H oraz L.

Metody pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia
Wybór metody pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia
Metoda matrycowa.
Ta metoda jest doskonała do robienia szybkich zdjęć każdym sposobem naświetlenia. Z obiektywami AF Nikkor
typ D (włącznie z obiektywami AF-I Nikkor) samoczynnie uruchamia się pomiar matrycowy typu 3D (z
przestrzenną kalkulacją naświetlenia). Pomiar matrycowy z przestrzenną (3D) kalkulacją naświetlenia
wykorzystuje trzy rodzaje danych: (1) jasność kadrowanej sceny, (2) kontrast w obrębie tej sceny, (3) odległość
obiektu, na który nastawiono ostrość od aparatu. Dane o jasności i kontraście są ustalane za pomocą
ośmiosegmentowego czujnika matrycowego w aparacie, natomiast dane o odległości ostrego obiektu określa
i przekazuje obiektyw AF Nikkor typ D . Ponadto w obliczeniach wykorzystywana jest informacja, wysyłana
przez system automatycznego nastawiania ostrości, która określa, czy główny obiekt znajduje się w centrum
kadru.
Wbudowany w aparat F90X mikrokomputer analizuje te dane i jest w stanie przewidzieć właściwe naświetlanie
nawet w wyjątkowo skomplikowanych warunkach oświetleniowych. Jeśli stosuje się obiektyw innego rodzaju
niż typ D, wykorzystywany jest analizujący pomiar matrycowy. Chociaż brakuje informacji o dystansie, dzięki
ośmiosegmentowemu czujnikowi matrycowemu daje się przewidzieć właściwe naświetlenie w większości
sytuacji oświetleniowych. Trzeba pamiętać, że pomiar matrycowy może działać tylko z obiektywami, które mają
wbudowany procesor (CPU) - takimi jak obiektywy AF Nikkor i AI-P Nikkor.
Metoda skoncentrowana.
Około 75% czułości światłomierza skupia się wewnątrz okręgu o średnicy 12 mm na matówce w wizjerze,
a tylko 25% poza tym kołem. Ten pomiar przydaje się w sytuacjach, gdy trzeba określić warunki naświetlania
dla wybranych części fotografowanej sceny. W przypadku stosowania automatycznego naświetlenia i pomiarze
fragmentu, położonego poza centrum kadru, należy zastosować pamięć pomiaru, przesuwając dźwignię AE-L.
Metoda punktowa.
Prawie 100% czułości światłomierza skupia się wewnątrz okręgu o średnicy 3 mm na środku matówki
w wizjerze. Ten pomiar pozwala wybiórczo określić warunki naświetlenia, niemniej uzyskanie za jego pomocą
dobrych rezultatów wymaga doświadczenia.

Strona 12

Nastawienie metody pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia
Nikon F90X pozwala na pomiar światła i kalkulację naświetlenia trzema metodami: matrycową, skoncentrowaną
oraz punktową.
Trzymając wciśnięty klawisz wyboru metody pomiaru światła (symbol matrycy pięciopolowej), obracaj pokrętło
sterujące dopóty, dopóki na ekranie LCD nie pojawi się żądany symbol.
Matryca pięciopolowa oznacza metodę matrycową, większe koło - metodę skoncentrowaną, zaś małe kółko metodę punktową.
Jeżeli używasz obiektywu bez procesora (CPU) albo akcesoriów w rodzaju mieszka lub pierścieni pośrednich,
metoda matrycowa nie działa. Aparat samoczynnie wybierze skoncentrowaną metodę pomiaru światła. (Jeśli
włączony jest wieloogniskowy automatyczny program naświetlania albo automatyczny dobór przysłony, aparat
przełączy się również na naświetlanie z automatycznym doborem czasu otwarcia migawki, przy czym pojawią
się symbole: F - - oraz migający wskaźnik sposobu sterowania naświetleniem.) W takim przypadku należy
zastosować metodę skoncentrowaną lub punktową.

Pole ustalania ostrości
System automatycznego nastawiania ostrości w F90X pozwala na wybór spośród dwóch pól ustalania ostrości:
dużego i punktowego.
Trzymając wciśnięty klawisz pola ustawiania ostrości, obracaj pokrętło sterujące dopóty, dopóki odpowiedni
symbol nie pojawi się na ekranie LCD. Małe nawiasy kwadratowe oznaczają duże pole, a kółeczko pole
punktowe.
W przypadku stosowania lampy błyskowej.
Jeśli podłączona do aparatu lampa Nikon Speedlight jest uruchomiona, duże pole ustalania ostrości jest
automatycznie zastępowane polem wąskim. W takim przypadku znak nawiasów kwadratowych miga na
zewnętrznym ekranie LCD, zaś w wizjerze pojawia się symbol kółka.
Duże pole ustalania ostrości.
Nawiasy kwadratowe dużego pola ustalania ostrości obrysowują na matówce w wizjerze pole, odpowiadające
obszarowi, branemu pod uwagę podczas ustalania ostrości. Jedynie w jego obrębie może być wykryte położenie
obiektów o wystarczającej jasności i szczegółach. Mówiąc najogólniej, automatyczne nastawianie ostrości z
wykorzystaniem dużego pola przydaje się w fotografii akcji, gdy trzeba ustalić ostrość poruszających się
obiektów. Duże pole ułatwia utrzymanie obiektu w obszarze detekcji ostrości.
Niemniej może się zdarzyć, że nastawienie ostrości na obiekty zbyt małe, których obraz nie wypełnia dużego
pola ostrości, okaże się niemożliwe. Jeśli duże pole obejmuje różne obiekty, znajdujące się w różnej odległości
od aparatu, ostrość jest ustalana według poniższych reguł:
- Obiekty o równej jasności - ostrość zostanie nastawiona na obiekt bliższy
- Obiekty o różnej jasności - ostrość zostanie nastawiona na obiekt jaśniejszy.
Punktowe pole ustalania ostrości.
Punktowe pole ustalania ostrości jest zaznaczone na środku matówki w wizjerze okręgiem o średnicy 3 mm.
Jego użycie polecane jest w następujących sytuacjach:
a. Obiekt jest znacznie mniejszy niż duże pole ostrości
b. Obiekt jest częściowo zasłonięty przez inny obiekt - np. płot na pierwszym planie
c. Szczególny fragment obiektu powinien być ostry - np. oko w fotografii portretowej
d. Obiekt oświetlony jest silnym światłem z tylu (zdjęcia pod światło) - np. osoba na tle jasnego okna

Sposoby nastawiania ostrości
Automatyczne nastawianie ostrości.
Nikon F90X potrafi nastawiać samoczynnie ostrość na dwa sposoby: jednokrotny AF z pierwszeństwem ostrości
oraz ciągły AF z pierwszeństwem wyzwolenia migawki.
Niezależnie od wybranego sposobu automatycznego nastawiania ostrości i sposobu przesuwu filmu, gdy obiekt
zacznie się poruszać, samoczynnie uruchamia się funkcja tropienia ostrości. Funkcja tropienia ostrości pozwala
aparatowi na analizę szybkości poruszającego się obiektu według odczytu parametrów ostrości. Dzięki
przewidzeniu pozycji obiektu w chwili naświetlania i stosownemu nastawieniu obiektywu uzyskuje się
prawidłową ostrość. W ten sposób można robić ostre zdjęcia wielu poruszających się obiektów.

Strona 13

Uwaga! Nie próbuj kręcić pierścieniem ostrości obiektywu ani przeszkadzać w jego obrocie, gdy dźwignia
wyboru sposobu nastawiania ostrości znajduje się w pozycji S lub C.
Jednokrotne samoczynne nastawienie ostrości z pierwszeństwem ostrości.
Jednokrotne samoczynne nastawienie ostrości z pierwszeństwem ostrości działa po przesunięciu dźwigni wyboru
sposobu nastawiania ostrości na pozycję S.
Po lekkim naciśnięciu spustu obiektyw zaczyna nastawiać ostrość. Ponieważ właściwe nastawienie ostrości ma
pierwszeństwo, migawka pozostaje zablokowana, dopóki obraz nieruchomego obiektu nie stanie się ostry
(czarne kółko w wizjerze) albo - w przypadku obiektu poruszającego się - dopóki obiektyw nie ustawi się w
pozycji, gwarantującej ostry obraz obiektu w chwili otwarcia migawki („ & gt; & lt; ” w wizjerze). Po nastawieniu
ostrości nieruchomego obiektu , stan obiektywu (położenie soczewek, odpowiedzialnych za ostrość) pozostaje
niezmieniony , dopóki spust jest lekko wciśnięty. To użyteczna cecha, szczególnie wtedy, gdy główny obiekt
znajduje się poza centrum obrazu i trzeba przekomponować kadr. Niemniej jeśli dystans pomiędzy aparatem a
obiektem zmieni się, należy ponownie nastawić ostrość.
W przypadku nieruchomego obiektu: lekko naciśnij spust. Kiedy obraz obiektu stanie się ostry, obiektyw
(soczewki, odpowiedzialne za ostrość) zatrzymuje się, a w wizjerze pojawia się symbol czarnego kółka. Ostrość
została nastawiona. Jeśli obiekt poruszy się, zdejmij palec ze spustu, po czym ponownie lekko go naciśnij, aby
na nowo ustalić ostrość.
Jeśli „ & lt; ” pojawia się w wizjerze, obiekt znajduje się bliżej niż najmniejsza odległość nastawiania ostrości
danego obiektywu. Odejdź od obiektu i ponowne nastaw ostrość.
W przypadku poruszającego się obiektu: lekko naciśnij spust. Funkcja tropienia ostrości zadziała samoczynnie.
Sprawdź, czy symbol „ & gt; & lt; ” pojawił się w wizjerze, a wtedy wciśnij spust do końca. Funkcja tropienia ostrości
działa dopóty, dopóki spust pozostaje lekko wciśnięty. Jeśli obiekt zatrzyma się, a w wizjerze pojawi się czarne
kółko, nastawienie ostrości zostaje zablokowane. Gdy obiekt znowu ruszy, zdejmij palec ze spustu, po czym
ponownie lekko go naciśnij, aby na nowo uruchomić funkcję tropienia ostrości.
Jeśli symbol „ & gt; & lt; ” miga w wizjerze, samoczynne nastawienie ostrości okazuje się niemożliwe, a migawka
pozostaje zablokowana.
Jednokrotne samoczynne nastawianie ostrości sprawdza się w przypadku obiektów poza centrum kadru.
Po zrobieniu zdjęcia pojedynczego (sposób przesuwu filmu S albo SL ) nie musisz zdejmować palca ze spustu,
by zrobić kolejne zdjęcie. Wystarczy nieco unieść palec (pozostawiając jednakowoż spust w lekko wciśniętej
pozycji), po czym nacisnąć spust całkowicie ponownie zwalniając migawkę. Nastawienie ostrości nie zmieni się,
albowiem w trybie jednokrotnego AF pozostaje ono zablokowane nawet po zwolnieniu migawki dopóty, dopóki
nie zdejmiesz palca ze spustu.
W przypadku zdjęć seryjnych (sposób przesuwu filmu H lub L) aparat nastawia ostrość po każdym wyzwoleniu
migawki.
Gdy obiekt porusza się, obraz - w zależności od rodzaju ruchu obiektu oraz użytego obiektywu - może okazać
się nieco nieostry.
Ciągłe samoczynne nastawianie ostrości z pierwszeństwem wyzwolenia migawki.
W pewnych okolicznościach, takich jak szybko zmieniające się sytuacje, możesz chcieć zrobić zdjęcia choćby
i nieco nieostre. W takim przypadku zastosuj ten sposób nastawiania ostrości.
Ciągłe samoczynne nastawianie ostrości z pierwszeństwem wyzwolenia migawki włącza się po przesunięciu
dźwigni wyboru sposobu nastawiania ostrości na pozycję C.
Po lekkim naciśnięciu spustu ostrość jest nastawiana i poprawiana dopóty, dopóki spust pozostaje lekko
wciśnięty. Ponieważ wyzwolenie migawki ma pierwszeństwo, można nacisnąć spust do końca i zrobić zdjęcie w
każdej chwili, niezależnie od stopnia nastawienia ostrości.
W przypadku nieruchomego obiektu: lekko naciśnij spust, uruchamiając proces automatycznego nastawiania
ostrości. Kiedy obraz obiektu stanie się ostry, silnik AF w aparacie (albo silnik, wbudowany w obiektyw typu
AF-I Nikkor) zatrzymuje się, unieruchamiając obiektyw (soczewki, odpowiedzialne za ostrość), a w wizjerze
pojawia się symbol czarnego kółka.
Dopóki nie zdejmiesz palca ze spustu, silnik odpowiednio poprawi położenie obiektywu, jeśli tylko obiekt
poruszy się.
Jeśli „ & lt; ” pojawia się w wizjerze, obiekt znajduje się bliżej niż najmniejsza odległość nastawiania ostrości
obiektywu. Odejdź od obiektu i ponowne nastaw ostrość.

Strona 14

W przypadku poruszającego się obiektu: lekko naciśnij spust. Funkcja tropienia ostrości zadziała samoczynnie.
Sprawdź, czy symbol „ & gt; & lt; ” pojawił się w wizjerze, a wtedy wciśnij spust do końca. Funkcja tropienia ostrości
działa dopóty, dopóki spust pozostaje lekko wciśnięty. Jeśli obiekt zatrzyma się, a w wizjerze pojawi się czarne
kółko.
Jeśli symbol „ & gt; & lt; ” miga w wizjerze, samoczynne nastawienie ostrości okazuje się niemożliwe.
Ponieważ ciągłe samoczynne nastawianie ostrości nie blokuje ostrości, aby zrobić zdjęcie obiektom,
znajdującym się poza centrum kadru, użyj przycisku AF-L (blokada ostrości).
Gdy obiekt porusza się, obraz – w zależności od rodzaju ruchu obiektu oraz użytego obiektywu – może okazać
się nieco nieostry.

Automatyczne nastawianie ostrości, gdy główny obiekt znajduje się poza centrum kadru
W trybie jednokrotnego nastawiania ostrości.
Jak zaznaczono wcześniej, w trybie jednokrotnego samoczynnego nastawienia ostrości nastawienie to pozostaje
zablokowane dopóty, dopóki spust jest lekko wciśnięty. Tę właściwość aparatu wykorzystuje się do robienia
zdjęć ostrych obiektów, znajdujących się poza centrum kadru. Jeśli różnica jasności obiektu i tła jest duża,
wybierz skoncentrowany lub punktowy pomiaru światła i posłuż się dźwignią pamięci pomiaru automatycznej
ekspozycji (AE-L).
Nie można zablokować nastawienia ostrości , jeżeli obiekt porusza się.
1.
2.
3.

Nakieruj pole ustalania ostrości na obiekt i lekko naciśnij spust, uruchamiając samoczynne nastawianie
ostrości.
Upewnij się, że symbol czarnego kółeczka, potwierdzający nastawienie ostrości, pojawił się w wizjerze.
Trzymając spust migawki lekko wciśnięty, zmień pozycje kadru, a następnie naciśnij spust do końca i zrób
zdjęcie.

W trybie ciągłego nastawiania ostrości.
Aby zrobić zdjęcie obiektom, znajdującym się poza centrum kadru, użyj przycisku blokady ostrości (AF-L).
1. Nakieruj pole ustalania ostrości na obiekt i lekko naciśnij spust, uruchamiając samoczynne nastawianie
ostrości.
2. Trzymając spust migawki lekko wciśnięty, upewnij się, że symbol czarnego kółeczka, potwierdzający
nastawienie ostrości, pojawił się w wizjerze. Wtedy naciśnij i przytrzymaj przycisk AF-L, aby zablokować
nastawianie ostrości. Trzymaj przycisk AF-L wciśnięty, zmień kompozycję kadru, a następnie naciśnij spust
do końca i zrób zdjęcie.

Nastawianie ostrości w wyjątkowych sytuacjach
Automatyczne nastawianie ostrości zależy od ogólnego oświetlenia, kontrastu szczegółów obiektu oraz
czynników technicznych. W rzadko spotykanych sytuacjach, gdy automatyczne nastawianie ostrości (oraz
ręczne nastawianie ostrości z wykorzystaniem elektronicznego dalmierza) nie jest możliwe, symbol „ & gt; & lt; ”
w wizjerze miga, informując, że należy nastawić ostrość ręcznie według obrazu na matówce albo nastawić ją
automatycznie na inny obiekt, znajdujący się w takiej samej odległości.
A. Bardzo ciemny obiekt.
Nastaw ostrość ręcznie według obrazu na matówce albo zastosuj jednokrotny samoczynny AF, nastaw ostrość na
inny, jaśniejszy obiekt, znajdujący się w takiej samej odległości, zablokuj ustawienie i zmień kompozycję kadru.
Można również wykorzystać lampę błyskową Nikon AF Speedlight (SB-28, SB-26, SB-25, SB-23, SB-22 albo
SB-20) i zastosować automatyczne nastawianie ostrości z oświetleniem wspomagającym AF.
B. Obiekt o małych kontrastach.
Nastaw ostrość ręcznie według obrazu na matówce albo zastosuj jednokrotny samoczynny AF, nastaw ostrość na
inny, bardziej kontrastowy obiekt, znajdujący się w takiej samej odległości, zablokuj ustawienie i zmień
kompozycję kadru.
C. Obiekt, oświetlony silnym światłem z tyłu, jasny obiekt o świecącej (odbijającej światło) powierzchni takiej
jak srebro lub aluminium albo sceny o wyraźnych różnicach jasności.
Nastaw ostrość ręcznie według obrazu na matówce.
W następujących sytuacjach nie zważaj na symbol ostrości (czarne kółko w wizjerze) ani na symbol funkcji
tropienia ostrości („ & gt; & lt; ”):

Strona 15

-

Sceny, na których obiekty znajdują się w różnych odległościach od aparatu (na przykład fotografowanie
kogoś przez płot albo robienia zdjęcia zwierzęciu w klatce).
Wykorzystaj punktowe pole ustalania ostrości do automatycznego nastawienia lub nastaw ostrość ręcznie
według obrazu na matówce.
- Wyjątkowo jasny obiekt w pobliżu fotografowanego motywu.
Wykorzystaj punktowe pole ustalania ostrości do automatycznego nastawienia lub nastaw ostrość ręcznie
według obrazu na matówce.
- Zdjęcia z liniowym filtrem polaryzacyjnym* albo innym filtrem specjalnym, takim jak nasadka
zmiękczająca (soft-focus filter).
Nastaw ostrość ręcznie według obrazu na matówce.
*) Filtr polaryzacyjny kołowy może być stosowany podczas automatycznego nastawiania ostrości.

Ręczne nastawianie ostrości
Aby nastawić ostrość ręcznie, należy najpierw ustawić dźwignię wyboru sposobu nastawiana ostrości w pozycji
M. (Jeżeli obiektyw ma przełącznik A-M, przesuń go w pozycje M. Jeżeli używasz obiektywu typu AF-I Nikkor,
przesuń pierścień do wyboru sposobu nastawiania ostrości w pozycję albo M albo M/A.)
Ostrość można nastawić ręcznie na dwa sposoby: według wskazań elektronicznego dalmierza albo według
obrazu na matówce w wizjerze.
Ręczne nastawianie ostrości według wskazań elektronicznego dalmierza.
Elektroniczny dalmierz za pomocą symboli w wizjerze pokazuje zmierzony przez aparat stopień ostrości
obiektu, reagując na ręczne obracanie pierścienia do nastawiania ostrości w obiektywie. Dalmierz działa
z większością obiektywów Nikona (włącznie z obiektywami AF-Nikkor obsługiwanymi ręcznie), o ile
największy otwór przysłony wynosi f/5,6 lub jest większy. (Pełna lista możliwości obiektywów znajduje się w
TABELI ZGODNOŚCI SYSTEMOWEJ OBIEKTYWÓW.)
1.
2.
3.

Spójrz przez wizjer i nakieruj pole ustalania ostrości na obiekt. Następnie lekko naciśnij spust migawki.
Trzymając spust lekko naciśnięty, obracaj w obiektywie pierścień do nastawiania ostrości w kierunku
wskazywanym przez wyświetlaną w wizjerze strzałkę: w lewo („ & lt; ”) albo w prawo („ & gt; ”) dopóty, dopóki
strzałki nie znikną, a w wizjerze nie pojawi się symbol ostrości (czarne kółko).
Sprawdź, czy symbol ostrości (czarne kółko) pojawił się w wizjerze, a następnie wciśnij spust migawki do
końca i zrób zdjęcie.

Jeśli strzałka w lewo („ & lt; ”) nie znika po obróceniu pierścienia nastawiania ostrości do oporu, obiekt znajduje się
bliżej niż najmniejsza odległość nastawiania ostrości danego obiektywu. Odejdź od obiektu.
W wyjątkowych sytuacjach, symbol „ & gt; & lt; ” w wizjerze miga, pokazując, że elektroniczny dalmierz nie jest w
stanie działać prawidłowo. Nastaw ostrość według obrazu na matówce.

Ręczne ustawianie ostrości według obrazu na matówce.
Spójrz przez wizjer i obracaj pierścień do nastawiania ostrości w obiektywie dopóty, dopóki obraz na matówce
nie stanie się ostry.

Sposoby sterowania naświetleniem
Ilość światła, docierająca do powierzchni błony zależy od czasu otwarcia migawki oraz od wielkości otworu
przysłony. Odpowiednia kombinacja tych parametrów powoduje właściwe naświetlenie. Nastawienie czasu
otwarcia migawki i wielkości przysłony obiektywu zależy od czułości filmu oraz od metody pomiaru światła
i kalkulacji naświetlenia.
Związek pomiędzy wielkością otworu przysłony a czasem otwarcia migawki jest następujący: Dwukrotne
wydłużenie lub skrócenie czasu naświetlania podwaja lub zmniejsza o połowę ilość przepuszczonego światła.
Dla przykładu: czas migawki 1/500 s daje połowę światła przepuszczonego w czasie 1/250 s, ale dwa razy tyle
światła co w czasie 1 /1000 s. Z kolei przysłona f/8 przepuszcza dwa razy mniej światła niż przysłona f/5,6, a
dwa razy więcej niż przysłona f/11. Jeśli właściwe naświetlenie to 1/500 s i f/8, możemy nastawić 1/250 s i f/11
albo 1/1000 s i f/5,6. Każde z tych nastawień da taki sam rezultat naświetlenia.

Wybór sposobu sterowania naświetleniem.
Wybór sposobu sterowania naświetleniem sprowadza się do decyzji, który z parametrów - czas migawki czy
otwór przysłony - ma być nastawiany automatycznie, a który ręcznie.

Strona 16

Nikon F90X proponuje dwa podstawowe rodzaje zaprogramowanych sposobów automatycznego naświetlenia:
wieloogniskowy automatyczny program naświetlania (P) oraz Warianty Programu (Ps). Ponadto oferuje
następujące sposoby sterowania naświetleniem: automatyczny dobór przysłony do ręcznie nastawionego czasu
otwarcia migawki (S), automatyczny dobór czasu otwarcia migawki do ręcznie nastawionej przysłony (A) oraz
ręczne nastawianie obu parametrów naświetlania (M).
Programy automatycznego sterowania naświetleniem (P/Ps).
Gdy mikrokomputer F90X automatycznie dobiera kombinację czasu otwarcia migawki i otworu przysłony,
można zająć się komponowaniem obrazu bez obawy o jego naświetlenie.
Trzeba pamiętać, że programy automatycznego sterowania naświetleniem działają jedynie z obiektywami, które
mają wbudowany procesor (CPU) - tj. z obiektywami AF Nikkor i AI-P Nikkor.
Po włączeniu Wariantów Programu (Ps) można wybierać spośród siedmiu możliwości: (1) program portretowy,
(2) program portretowy z redukcją efektu czerwonych oczu, (3) program hiperfokalny, (4) program
krajobrazowy, (5) program sylwetkowy, (6) program sportowy, (7) program makro.
Szczegóły Wariantów Programu znajdują się w dalszej części.
Wieloogniskowy automatyczny program naświetlania (P) nadaje się do fotografowania większości zwykłych
sytuacji. Dołączony wykres pokazuje, jaka kombinacja czasu otwarcia migawki i otworu przysłony zostanie
wybrana w zależności od poziomu jasności i wyrażającej go wartości świetlnej (EV).
Podczas stosowania automatycznego programu naświetlania można użyć Fleksji Programu. Funkcja ta pozwala
zmienić automatycznie dobraną kombinację na inną bez zmiany rezultatu naświetlenia.
Wykres działania wieloogniskowego automatycznego programu naświetlania (przy ISO 100/21).

Aby określić czas otwarcia migawki oraz liczbę przysłony należy odnaleźć miejsce przecięcia grubych czarnych
lub czerwonych linii z prostymi ukośnymi (wartości świetlne), a następnie odczytać odpowiednie wartości na
osiach wykresu: pionowej (liczby przysłony) i poziomej (czasy otwarcia migawki).
Linia czarna - Obiektyw o ogniskowej krótszej niż 85 mm
Linia niebieska - Obiektyw o ogniskowej od 85 mm do 209 mm
Linia czerwona - Obiektyw o ogniskowej 210 mm lub dłuższej
Linia zielona - AF Zoom Nikkor 28-70 mm f/3,5 - f/4,5 D (ogniskowa 28 mm).
Linia czarna ukośna (16 1/3) - Górna granica jasności, przyjmowana przez matrycową metodę kalkulacji
naświetlenia.
Automatyczny dobór przysłony do ręcznie nastawionego czasu otwarcia migawki.
Ręcznie nastawiasz dowolny czas otwarcia migawki. Krótkie czasy otwarcia migawki: „zamrażają” ruch, długie
dają efekt poruszenia (rozmazania konturów). Mikrokomputer Nikona F90X samoczynnie dobierze do czasu
odpowiednią przysłonę, zapewniając właściwe naświetlenie. Przeczytaj opis obsługiwania automatycznego
dopasowania przysłony w dalszej części.
Trzeba pamiętać, że automatyczny dobór przysłony działa jedynie z obiektywami, które mają wbudowany
procesor (CPU) –tj. z obiektywami AF Nikkor i AI-P Nikkor.

Strona 17

Automatyczny dobór czasu otwarcia migawki do ręcznie nastawionej przysłony.
Możesz wpływać na głębię ostrości, stosując odpowiednią przysłonę. Mniejsze otwory przysłony (większe
liczby przysłony) czynią bardziej ostrym i tło, i pierwszy plan (zalecane w fotografii krajobrazów), natomiast
większe otwory przysłony (mniejsze liczby przysłony) powodują rozmycie tła (zalecane w portretach).
Wybranie przysłony przesądza o czasie otwarcia migawki, nastawianym przez mikrokomputer aparatu. Mniejsze
otwory przysłony (większe liczby przysłony) to odpowiednio dłuższe czasy otwarcia migawki. Warto zatem
pamiętać, że - ogólnie rzecz biorąc - każdy czas otwarcia migawki (w sekundach) dłuższy niż odwrotność użytej
ogniskowej obiektywu (w milimetrach) wymaga użycia statywu, aby zapobiec nieostrościom, spowodowanym
przez poruszenie aparatu. (Na przykład dla ogniskowej 200 mm takim granicznym czasem jest 1/200 s) Z kolei
im krótszy czas otwarcia migawki, odpowiadający nastawionej przysłonie, tym łatwiej zatrzymać ruch na
zdjęciu. Jeśli czas nie pasuje do warunków albo nie tworzy zamierzonego efektu zdjęciowego, zmień przysłonę.
O obsługiwaniu automatycznego doboru czasu otwarcia migawki w dalszej części.
Ręczne nastawianie obu parametrów naświetlenia.
Nastawiając parametry naświetlenia ręcznie możesz dowolnie zestawić przysłonę z czasem otwarcia migawki.
Aby uzyskać technicznie poprawne naświetlenie, kieruj się wskazówkami światłomierza aparatu, pokazywanymi
przez wskaźnik analogowy LCD w wizjerze. Jednakże gdy chcesz stworzyć szczególne efekty twórcze (np.
celowe poruszenie, celowe niedoświetlenie lub prześwietlenie), zignoruj wyświetlacz i zmień zalecane przezeń
parametry naświetlenia.
O ręcznym nastawianiu obu parametrów naświetlenia w dalszej części.

Nastawianie sposobu naświetlania
Trzymaj wciśnięty klawisz MODE i obracaj pokrętło sterujące. Sposoby naświetlania zmieniają się w
następującym porządku:
P - oznacza wieloogniskowy automatyczny program naświetlania.
S - oznacza automatyczny dobór przysłony do ręcznie nastawionego czasu otwarcia migawki.
A - oznacza automatyczny dobór czasu otwarcia migawki do ręcznie nastawionej przysłony.
M - oznacza ręczne nastawianie obu parametrów naświetlenia.
Warianty Programu włącza się klawiszem Ps. Szczegóły w dalszej części.
Jeśli aparat przechowuje w pamięci program własny użytkownika (Custom Program), pomiędzy M a P
wyświetlana będzie dodatkowa pozycja: P z jednoczesnym wyświetleniem CP.
Stosowanie obiektywów bez procesora (CPU) oraz akcesoriów w rodzaju mieszka albo pierścieni pośrednich.
Zastosuj automatyczny dobór przysłony albo ręczne nastawianie naświetlenia. Automatyczne programy
naświetlania (w tym Warianty Programu) albo automatyczny dobór przysłony przełączą się samoczynnie na
naświetlenie z automatycznym doborem czasu otwarcia migawki, przy czym pojawią się symbole F - - oraz
migające P albo S. (Jeśli włączona jest matrycowa metoda pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia , również
ona przełączy się samoczynnie na metodę skoncentrowaną, zaś symbol matrycy pięciopolowej zacznie migać.)

Fleksja programu
Jeśli chcesz zmienić kombinację: czas otwarcia migawki / przysłona w Automatycznych programach sterowania
naświetleniem (w tym w Wariantach Programu) zastosuj Fleksję Programu (naginanie działania) programu do
potrzeb użytkownika). Funkcja ta pozwala chwilowo poprawić Automatycznie wybraną kombinację: czas
otwarcia migawki / przysłona bez zmiany poziomu właściwego naświetlenia. Najmniejsza poprawka (skok
fleksji) to 1/3 EV.*
Fleksja Programu może być stosowana z dowolną lampą błyskową Nikon Speedlight. Jednakże podczas zdjęć
przy świetle błyskowym nie można nastawić czasu otwarcia migawki krótszego niż 1/250 sekundy.
*) Chociaż realny otwór przysłony jest poprawiany co 1/3 EV, liczba przysłony na zewnętrznym ekranie LCD
i w wizjerze zmienia się co 1 EV.
1.
2.

Lekko naciśnij spust migawki.
Obracaj pokrętło sterujące dopóty, dopóki żądany czas otwarcia migawki albo liczba przysłony nie pojawi
się w wizjerze i na zewnętrznym ekranie LCD. Symbol Fleksji Programu (P*) oznacza, że program został
zmieniony.

Po samoczynnym wyłączeniu się światłomierza (gdy czas otwarcia migawki i liczba przysłony znikną
z wyświetlacza w wizjerze i z zewnętrznego ekranu LCD), funkcja fleksji programu zostaje skasowana. Ponadto

Strona 18

Fleksja Programu zostaje skasowana po przełączeniu sposobu naświetlania na inny, po regulacji ustawień
aparatu lub po wyłączeniu zasilania.

Obsługa automatycznego doboru przysłony
1.
2.

Nastaw najmniejszy otwór przysłony w obiektywie (największa liczba przysłony na pierścieniu, w
obiektywach AF Nikkor koloru pomarańczowego). W obiektywach AF Nikkor i AI-P Nikkor zablokuj to
nastawienie (według opisu w instrukcji obsługi obiektywu).
Trzymaj wciśnięty klawisz MODE i obracaj pokrętło sterujące dopóty, dopóki S nie pojawi się na ekranie
LCD i w wizjerze.

Jeśli nastawiono „bulb” (naświetlanie „na czas”) w aparacie, wybór automatycznego doboru przysłony
spowoduje miganie symbolu bulb. Sygnał ten ostrzega, że nastawienie „bulb” nie może być stosowane podczas
działania automatycznego doboru przysłony.
3. Zdejmij palec z klawisza MODE i obróć pokrętło, wybierając żądany czas otwarcia migawki.
Przesunięcie pokrętła o jeden skok zmienia czas otwarcia migawki o 1/3 w następującym ciągu:
30” 25” 20” 15” 13” 10” 8” 6” 5” 4” 3” 2,5” 2” 1,6” 1,3” 1” 1,3 1,6 2 2,5 3 4 5 6 8 10 13 15 20 25 30 40 50 60
80 100 125 160 200 250 320 400 500 640 800 1000 1250 1600 2000 2500 3200 4000 5000 6400 8000
4.

Spójrz w wizjer, skomponuj zdjęcie i lekko naciśnij spust migawki. Sprawdź automatycznie dobraną liczbę
przysłony.

Jeśli światłomierz oraz dane na wyświetlaczach LCD samoczynnie wyłączą się, włącz światłomierz – tudzież
wyświetlanie danych - lekko naciskając spust migawki.
Jeżeli pojawi się HI oraz elektroniczny wskaźnik analogowy* - ostrzeżenie przed prześwietleniem:
Wybierz krótszy czas otwarcia migawki albo zastosuj filtr szary Nikon ND lub podobny filtr.
Jeżeli pojawi się LO oraz elektroniczny wskaźnik analogowy* - ostrzeżenie przed niedoświetleniem:
Wybierz dłuższy czas otwarcia migawki albo zastosuj lampę błyskową Nikon Speedlight.
Jeśli w obiektywie nie nastawiono najmniejszego otworu przysłony, a automatyczny dobór przysłony został
włączony, na ekranie LCD i w wizjerze miga symbol FEE, ostrzegający przed nieprawidłowym nastawieniem
obiektywu.
Jeżeli w wizjerze zaświeci się zielona lampka (znak błyskawicy) - zalecane użycie lampy błyskowej:
Jeśli jasność obiektu jest zbyt mała, pojawia się zielony symbol błyskawicy, zalecając użycie lampy błyskowej.
Zastosuj lampę błyskową Nikon Speedlight.
*) Pokazuje różnicę naświetlenia pomiędzy właściwymi (zmierzonymi) wartościami, a parametrami, jakie przy
nastawionej przysłonie potrafi wybrać aparat. Jeśli różnica ta wykracza poza zakres +/- 1EV, pojawiają się
symbole: „ & gt; ” w przypadku niedoświetlenia oraz „ & lt; ” w przypadku prześwietlenia.
5.

Aby zrobić zdjęcie, naciśnij spust migawki do końca.

Obsługa automatycznego doboru czasu otwarcia migawki
1.

Trzymaj wciśnięty klawisz MODE, obracaj pokrętło sterujące dopóty, dopóki A nie pojawi się na ekranie
LCD i w wizjerze.
Jeśli stosujesz obiektyw AF Nikkor albo AI-P Nikkor, upewnij się, czy pierścień przysłon nie jest zablokowany
w skrajnym położeniu.
2.

Zdejmij palec z klawisza MODE i nastaw żądaną liczbę przysłony, kręcąc pierścieniem przysłon.
Nastawiane liczby przysłony pojawiają się na ekranie LCD i w wizjerze w następującym ciągu:
F1 F1,4 F2 F2,8 F4 F5,6 F8 F11 F16 F22 F32 F45 F64 (Oczywiście mogą pojawić się wyłącznie liczby
odpowiadające przysłonom zamontowanego obiektywu.) Wyświetlone oznaczenia pośrednie (np. F1,8 F3,3)
oznaczają największą przysłonę zamontowanego obiektywu (jasność obiektywu). W przypadku obiektywów
zmiennoogniskowych (zoom) największa przysłona przy różnych ogniskowych pojawia się z dokładnością do
1/6 EV.
Jeśli światłomierz oraz dane na wyświetlaczach LCD samoczynnie wyłączą się, włącz światłomierz, lekko
naciskając spust migawki.
Strona 19

Gdy obiektyw nie ma wbudowanego procesora (CPU), zamiast liczby przysłony na ekranie LCD oraz w
wizjerze pojawia się symbol F - Obiektywy typu AI włącznie z obiektywami Nikkor przerobionymi na AI:
Sprawdź wartość przysłony na pierścieniu obiektywu. Obiektywy o stałej przysłonie, takie jak Reflex-Nikkor:
Nie można zmienić przysłony. Obiektywy bez samoczynnie przymykanej diafragmy, takie jak PC-Nikkor:
Przełącz aparat na ręczne nastawianie obu parametrów naświetlenia.
3.
4.

Spójrz w wizjer, skomponuj zdjęcie i lekko naciśnij spust migawki. Sprawdź automatycznie nastawiony
czas otwarcia migawki.
Aby zrobić zdjęcie, naciśnij spust migawki do końca.

Jeżeli zamiast czasu otwarcia migawki pojawi się HI oraz elektroniczny wskaźnik analogowy* - ostrzeżenie
przed prześwietleniem: Wybierz mniejszy otwór przysłony (większą liczbę przysłony) albo zastosuj filtr szary
Nikon ND lub podobny filtr.
Jeżeli zamiast czasu otwarcia migawki pojawi się LO oraz elektroniczny wskaźnik analogowy* - ostrzeżenie
przed niedoświetleniem: Wybierz większy otwór przysłony (mniejszą liczbę przysłony) albo zastosuj lampę
błyskową Nikon Speedlight.
Jeżeli w wizjerze zaświeci się zielona lampka (symbol błyskawicy) - zalecane użycie lampy błyskowej: Jeśli
jasność obiektu jest zbyt mała, pojawia się zielony symbol błyskawicy, zalecając użycie lampy błyskowej.
Zastosuj lampę błyskową Nikon Speedlight.
*) Pokazuje różnicę naświetlenia pomiędzy właściwymi (zmierzonymi) wartościami, a parametrami, jakie przy
nastawionej przysłonie potrafi wybrać aparat. Jeśli różnica ta wykracza poza zakres +/- 1EV pojawiają się
symbole „ & gt; ” w przypadku niedoświetlenia, oraz „ & lt; ” w przypadku prześwietlenia.

Ręczne nastawienie obu parametrów naświetlania
1.

Trzymaj wciśnięty klawisz MODE, obracaj pokrętło sterujące dopóty, dopóki M nie pojawi się na ekranie
LCD i w wizjerze.
Jeśli stosujesz obiektyw AF Nikkor albo AI-P Nikkor, upewnij się, czy pierścień przysłon nie jest zablokowany
w skrajnym położeniu.
2. Zdejmij palec z klawisza MODE i nastaw czas otwarcia migawki, obracając pokrętło sterujące.
Obracając pokrętło podczas nastawiania ręcznego można wybrać parametr bulb, pozwalający zastosować długi
czas naświetlenia. Szczegóły o naświetlaniu „na czas” w dalszej części.
Jeśli światłomierz oraz dane na wyświetlaczach LCD samoczynnie wyłączą się, włącz światłomierz, lekko
naciskając spust migawki.
Nastaw przysłonę, kręcąc pierścieniem przysłon w obiektywie.
1.

Spójrz w wizjer, skomponuj zdjęcie i lekko naciśnij spust migawki. Wyreguluj przysłonę i/lub czas otwarcia
migawki (obracając pierścień przysłon / pokrętło sterujące) tak, by elektroniczny wskaźnik analogowy
pokazywał „0” albo żądaną wartość.

Wskaźnik analogowy miga, jeśli nastawiona kombinacja czasu otwarcia migawki i otworu przysłony wykracza
poza zakres pomiarowy światłomierza w F90X.
Gdy obiektyw nie ma wbudowanego procesora (CPU), zamiast liczby przysłony na ekranie LCD oraz
w wizjerze pojawia się symbol F - Obiektywy typu AI włącznie z obiektywami Nikkor przerobionymi na AI: Sprawdź wartość przysłony na
pierścieniu obiektywu. Obiektywy o stałej przysłonie, takie jak Reflex-Nikkor: Nie można zmienić przysłony.
Wyreguluj naświetlenie zmieniając czas otwarcia migawki.
Obiektywy bez samoczynnie przymykanej diafragmy, takie jak PC-Nikkor: Przysłona w obiektywie przymyka
się już podczas obracania pierścienia w prawo, w kierunku mniejszych otworów (większych liczb przysłony).
Nastaw ostrość ręcznie przy otwartej przysłonie.
2.

Aby zrobić zdjęcie, naciśnij spust migawki do końca.

Strona 20

Stosowanie wariantów programu
Co to są warianty programu
Automatyczny program naświetlania pozwala komputerowi aparatu wyregulować zarówno przysłonę jak i czas
otwarcia migawki w taki sposób, aby naświetlenie było właściwe. Matrycowa metoda pomiaru światła
i kalkulacji naświetlenia określa właściwe naświetlenie, wprowadzając odpowiednią korekcję, jeśli program
komputerowy uzna ją za konieczną. Jednakowoż inne czynniki mogą również wpływać na ostateczny efekt
zdjęciowy. Najważniejsze z nich to stosowanie różnych czasów otwarcia migawki oraz różnych przysłon.
Wieloogniskowy automatyczny program naświetlania w F90X jest przeznaczony do koordynacji wyboru czasu
otwarcia migawki z wyborem otworu przysłony w przeciętnych warunkach. Podpowiada systemowi kontroli
naświetlenia, by zastosować odpowiednio krótki czas otwarcia migawki i zapobiegł niebezpieczeństwie
poruszenia zdjęcia wskutek drgnięcia aparatu. F90X zawiera również użyteczny system Wariantów Programu,
który pozwala na wybór spośród programów, dostosowanych do różnych sytuacji zdjęciowych. Prosimy
przejrzeć poniższy ogólny opis każdego Wariantu oraz jego zalecane zastosowanie. Oczywiście Wariantów
Programu można używać tak, jak opisano poniżej, albo w inny sposób wyrażać za ich pomocą własne założenia
twórcze. Po zrozumieniu jak działa każdy z tych programów, warto eksperymentować, stosując je w zmiennych
warunkach i do odmiennych rodzajów zdjęć.
Prosimy pamiętać, że efekty działania każdego Wariantu Programu można osiągnąć również innymi metodami
naświetlania, takimi jak automatyczny dobór czasu otwarcia migawki, automatyczny dobór przysłony, ręczne
nastawianie obu parametrów. Jednak dzięki Wariantom Programu można powierzyć aparatowi zadanie
całkowitej kontroli nad ekspozycją, a samemu zająć się komponowaniem obrazu. Ta wszechstronność działania
jest jednym z wyróżników nowoczesnego systemu kontroli naświetlania w aparacie F90X.
Nikon F90X oferuje siedem Wariantów Programu:
- program portretowy – PO
- program portretowy z redukcją efektu czerwonych oczu - rE
- program hiperfokalny - HP
- program krajobrazowy - LA
- program makro - CU
- program sportowy - SP
- program sylwetkowy - SL
Opis właściwości każdego z nich znajduje się w „PRZEWODNIKU PO WARIANTACH PROGRAMU”
w dalszej części.

Nastawianie wariantów programu
Korzystaj z obiektywów Nikkor, które mają wbudowany procesor (CPU) - takich jak obiektywy AF Nikkor i AIP Nikkor. Upewnij się, czy w obiektywie została nastawiona najmniejsza przysłona (największa liczba przysłony
na pierścieniu).
1. Nastaw Wariant programu.
Naciśnij i przytrzymaj klawisz wyboru Wariantów Programu (Ps). Sprawdź, czy symbol sposobu naświetlania
(P, S, A albo M) zaczął migać.
2. Trzymając wciśnięty klawisz Ps, obracaj pokrętło sterujące o jeden „klik”. Zamiast migającego symbolu
sposobu naświetlania pojawi się Ps, a na miejscu licznika klatek – symbol jednego z wariantów programu
(PO, rE, HF, LA, SL, SP albo CU).
Aby wybrać Wariant, nie zdejmując palca z klawisza Ps, obracaj pokrętło sterujące dopóty, dopóki symbol
żądanego Wariantu nie pojawi się na ekranie LCD.
3. Zdejmij palec z klawisza Ps. Na ekranie LCD znowu pojawi się licznik klatek, natomiast symbol wybranego
Wariantu Programu pozostanie w wizjerze.
Po włączeniu Wariantów Programu nastawienia aparatu są następujące:
Fleksja Programu: wyłączona*
Metoda kalkulacji naświetlenia: matrycowa*
Korekcja naświetlenia: wyłączona
Pole ustalania ostrości: duże* albo punktowe z lampą błyskową
Synchronizacja błysku: normalny dla PO, HF, LA, SL, SP lub CU, z redukcją efektu czerwonych oczu dla rE.
*) Można zmienić w razie potrzeby

Strona 21

Sprawdzanie wybranego Wariantu Programu na ekranie LCD.
Naciśnij klawisz Ps. Symbol wybranego Wariantu Programu (PO, rE, HF, LA, SL, SP albo CU) pojawi się na
ekranie LCD zamiast licznika klatek. Jeśli chce się wybrać inny Wariant, nie zdejmuj palca z klawisza Ps, obróć
odpowiednio pokrętło sterujące.
Wyłączanie Wariantów Programu.
Naciśnij i przytrzymaj klawisz MODE. Sprawdź, czy symbol Ps miga, a następnie obracaj pokrętło sterujące
dopóty, dopóki nie pojawi się symbol żądanego sposobu naświetlania.
Stosowanie ścianki MF-26. Graficzny symbol wybranego Wariantu Programu pojawia się także na ekranie LCD
ścianki MF-26.

Przewodnik po wariantach programu
Program portretowy.
Stosuj ten wariant do fotografowania ludzi. Powoduje on, że tło zostaje rozmyte w nieostrości, podkreślając
główny obiekt zdjęcia. Program ten wybiera największy dostępny otwór przysłony, dzięki czemu zmniejsza
głębię ostrości i daje obraz ostrego głównego obiektu, podczas gdy tło oraz pierwszy plan rozmywają się w
nieostrości. Dzięki temu obiekt, na który nastawiono ostrość, wydaje się wyraźniejszy. Zarazem elementy tła jak
i pierwszego planu, które mogły by odwracać uwagę odbiorcy od podstawowego motywu, stają się mniej
klarowne.
Zalecane obiektywy: AF Nikkor. Aby uzyskać wyraźniejszy efekt rozmycia tła w nieostrości, stosuj
teleobiektywy o ogniskowej od 85 mm do 200 mm i jasności f/2,8 lub większej.
Z lampą błyskową Nikon Speedlight zastosuj film o czułości od ISO 100/21 do ISO 400/27. Inne filmy mogą
powodować prześwietlenie tła.
Jak zrobić dobre zdjęcia portretowe:
Trzeba pilnować, aby oczy portretowanej osoby były ostre. Im dalej za obiektem znajduje się tło, tym bardziej
będzie ono rozmyte w nieostrości. Światło z tyłu (kontrowe) lub boczne zazwyczaj podkreśla plastykę twarzy.
Spróbuj zastosować błysk wypełniający z korekcją od –1 do –3, aby uzyskać miłe dla oka rezultaty.
Program portretowy z redukcją efektu czerwonych oczu (wyłącznie z lampami SB-26, SB-28).
Ten program steruje naświetleniem tak samo jak program portretowy. Dodatkową korzyścią jest redukcja efektu
czerwonych oczu podczas zdjęć przy świetle błyskowym. Stosowanie tego programu i jednej z lamp SB-26 lub
SB-28, które oferują automatyczne zrównoważenie błysku wypełniającego, do portretowania we wnętrzach i w
plenerze, daje naprawdę wspaniałe rezultaty.
Zalecane obiektywy: AF Nikkor. Aby uzyskać wyraźniejszy efekt rozmycia tła w nieostrości, stosuj
teleobiektywy o ogniskowej od 85 mm do 200 mm i jasności f/2,8 lub większej. Jednakże przy zdjęciach z bliska
używaj obiektywów o większym kącie, aby zredukować efekt czerwonych oczu.
Z lampą błyskową Nikon Speedlight zastosuj film o czułości od ISO 100/21 do ISO 400/27. Inne filmy mogą
powodować prześwietlenie tła.
Jeśli nastawiłeś program portretowy z redukcja efektu czerwonych oczu i podłączyłeś inną lampę błyskową do
aparatu, po jej włączeniu symbol „oka” miga.
Jak w największym stopniu zredukować efekt czerwonych oczu:
Niech fotografowana osoba nie patrzy w obiektyw, lecz skieruje wzrok na jasne światło.
Gdy fotografujesz we wnętrzu, postaraj się, by było ono jak najjaśniejsze (zapal światła, odsłoń okna itp.).
Weź pod uwagę, że efekt czerwonych oczu jest wyraźniejszy u dzieci i nie można go skutecznie zredukować.
Program hiperfokalny.
Stosuj ten Wariant, gdy fotografujesz krajobraz oraz inne obiekty o dużej głębi i zależy Ci na tym, by wszystkie
plany wyszły na zdjęciu ostro. Efekt dużej głębi ostrości stanie się wyraźniejszy, jeśli na pierwszym planie
dzieje się coś interesującego. Program hiperfokalny ma tendencję do wybierania długich czasów otwarcia
migawki i jak najmniejszego otworu przysłony, aby i obiekt, i tło zmieściły się w głębi ostrości. Użycie statywu
zapobiegnie drgnięciom aparatu.
Zalecane obiektywy AF Nikkor: 50 mm albo szersze obiektywy.
Z lampą błyskową Nikon Speedlight zastosuj film o czułości od ISO 100/21 do ISO 400/27. Inne filmy mogą
powodować prześwietlenie tła.

Strona 22

Program krajobrazowy.
Stosuj ten Wariant do fotografowania odległych widoków. Nie używaj lampy błyskowej - obiekty znajdują się
zbyt daleko. Program krajobrazowy ma tendencję do wybierania długich czasów otwarcia migawki i jak
najmniejszego otworu przysłony, aby obraz całego krajobrazu był ostry. Użycie statywu zapobiegnie drgnięciom
aparatu. Podobny w założeniach do programu hiperfokalnego, gdy chodzi o głębię ostrości i ostrość ogólną.
Zalecane obiektywy AF Nikkor: Dostosuj obiektyw do efektu, jaki chcesz uzyskać. Jeśli zależy Ci na rozległym
widoku, użyj obiektywu szerokokątnego. Jeśli wolisz uwypuklić obiekt, powiększając go, zastosuj teleobiektyw.
By zwiększyć wrażenie ostrości użyj czulszego filmu, aby zmniejszyć otwór przysłony.
Stosowanie ścianki MF-26.
Zastosuj sekwencję zmiennych naświetleń do zrobienia kilku zdjęć przy różnych otworach przysłony. Uzyskasz
dzięki temu rozmaitość zdjęć, z których będziesz mógł wybrać najlepsze.
Program sylwetkowy.
Działa tylko wówczas, gdy tło jest jasne, a obiekt znajduje się w cieniu lub w ciemności. Najbardziej efektowne
rezultaty otrzymuje się przy użyciu obiektywów szerokokątnych, chociaż można również stosować
teleobiektywy. Wariant ten jest znakomity do fotografowania zachodu słońca z ciemną sylwetką na pierwszym
planie albo do fotografii ludzi na tle nieba. Program ten działa skutecznie tylko wtedy, gdy obiekt jest
ciemniejszy od tła o 2 EV. Nie może dać wyników, jeśli obiekt jest oświetlony z przodu albo ma jasność
zbliżoną do jasności tła. Nie należy stosować lampy błyskowej.
Program sylwetkowy ma tendencję do wybierania długich czasów otwarcia migawki, aby kontury sylwetki
odwzorowały się ostro. Użycie statywu zapobiegnie drgnięciom aparatu.
Zalecane obiektywy AF Nikkor: Dobierz obiektyw do efektu, jaki chcesz uzyskać.
Jeśli lampa błyskowa Nikon Speedlight jest włączona, SL w wizjerze miga, przypominając, żeby ją wyłączyć.
UWAGA! Program sylwetkowy jest skuteczny w robieniu zdjęć sylwetek ludzkich na tle słońca lub jasnego
nieba. Tym niemniej nie spoglądaj w słońce – ani gołym okiem, ani przez filtr fotograficzny, ani przez wizjer
aparatu. Promienie słoneczne mogą uszkodzić siatkówkę i spowodować całkowitą ślepotę. Aby uchronić oczy,
używaj przetestowanego medycznie filtru do obserwacji słońca.
Program sportowy.
Stosuj do „zamrożenia” ruchu. Program ten został tak zaprojektowany, aby nastawiał czasy otwarcia migawki na
tyle krótkie, by zamrozić ruch, lecz na tyle długie, by na przykład ramiona lub nogi wyszły na zdjęciu
rozmazane.
Radzimy włączyć ciągłe samoczynne nastawianie ostrości. Nie używaj natomiast lampy błyskowej, albowiem
ogranicza ona dostępny zakres czasów otwarcia migawki.
Zalecane obiektywy AF Nikkor: Aby podkreślić efekt rozmycia tła w nieostrości. stosuj teleobiektywy
o ogniskowej od 80 mm do 300 mm o jasności f/2,8 lub większej.
Program makro.
Stosuj ten Wariant podczas robienia zdjęć z bliska - fotografując kwiat, ozdobny detal, motyla albo kopiując
zdjęcie. Program ten wybiera ustawienie przysłon pomiędzy f/4 a f/5,6 co daje raczej płytką głębię ostrości. W
rezultacie ostro odwzorowany obiekt kontrastuje z rozmytymi: tłem i pierwszym planem.
Zalecane obiektywy AF Nikkor: Obiektywy AF Micro-Nikkor albo AF Zoom-Nikkor z funkcją nastawiania
ostrości w zakresie makro.
Użycie elektrycznego wężyka Nikona oraz statywu zapobiegnie drgnięciom aparatu.

Strona 23

Funkcje specjalne
Korekcja naświetlenia
Korekcja naświetlenia to technika fotograficzna, która pozwala zróżnicować końcowe nastawienie parametrów
naświetlenia w stosunku do tego, co ustalił światłomierz. Nikonowski przestrzenny (3D) pomiar matrycowy
posługuje się metodami obliczania ekspozycji, automatycznie uwzględniającymi korekcję naświetlenia na
podstawie jasności i kontrastu sceny oraz informacji o odległości obiektu. W rezultacie obiekt, niezależnie od
tego, czy znajduje się w centrum kadru, czy - z boku, w większości sytuacji oświetleniowych zostanie właściwie
naświetlony. Nie radzimy wprowadzać - ani ręcznie, ani automatycznie - żadnych poprawek naświetlenia
podczas stosowania pomiaru matrycowego. Jeśli napotkasz wyjątkowe warunki , w których metoda matrycowa
może mieć trudności (scena w ostrym tylnym świetle albo o wyjątkowych kontrastach), proponujemy
zastosować inną metodę pomiaru: skoncentrowaną lub punktową. W istocie tylko Ty wiesz , jakie znaczenie w
obrazie mają poszczególne obiekty lub ich części i jakie w związku z tym mają wymagania, gdy chodzi o pomiar
światła i kalkulację ekspozycji. Właśnie dlatego aparat F90X wyposażono w trzy metody pomiaru tudzież w
różne możliwości poprawiania naświetlenia. Decydującym ostatecznie i nadrzędnym czynnikiem są zawsze
przesłanki twórcze, kierujące fotografem. Stosowanie różnego rodzaju korekcji naświetlenia opisane zostało w
dalszej części:
- Stosowanie pamięci automatycznego naświetlenia dzięki dźwigni AE-L.
- Odczyt wskazań światłomierza w odniesieniu do wybranego obiektu podczas ręcznego nastawiania
parametrów naświetlenia.
- Stosowanie klawisza korekcji naświetlenia.
- Sekwencja zmiennych naświetleń (tylko Użytkownicy MF-26)
Rezultaty będą zależały od warunków fotografowania, należy zatem wypróbować każdą z tych metod.
O reflektancji (zdolności odbijania światła).
Podczas stosowania skoncentrowanego lub punktowego pomiaru światła nie wolno zapominać, że światłomierz
przyjmuje, iż zdolność odbijania światła przez obiekt (reflektancja obiektu) wynosi 18% (tzw. średnia szarość).
Jeśli zdolność odbijania światła przez obiekt jest inna, trzeba wprowadzić korekcję do naświetlenia. Mówiąc
ogólnie, reflektancja (zdolność odbijania światła) białej powierzchni wynosi około 90%, a zatem korekcja 2,5
stopnia przysłony (otwarcie przysłony) da naświetlenie równe ekspozycji według pomiaru powierzchni szarej
18%. W fotografii krajobrazowej można przyjąć za regułę, że pomiar światłomierzem zielonej trawy odpowiada
z grubsza pomiarowi średniej szarości o reflektancji 18%.

Pamięć automatycznego naświetlenia dzięki dźwigni AE-L
Podczas automatycznego naświetlenia, gdy chcesz oprzeć ogólny poziom naświetlenia na jasności wybranego
pola w obrębie fotografowanej sceny, przełącz pomiar na skoncentrowany lub punktowy i w następujący sposób
użyj dźwigni AE-L.
1.

Skieruj aparat tak, by główny obiekt znalazł się w środku kadru w wizjerze i/lub przybliż się do obiektu tak,
aby obiekt ten w całości wypełnił na matówce koło pomiaru skoncentrowanego lub punktowego.
2. Lekko naciśnij spust migawki i sprawdź w wizjerze, jaki jest czas otwarcia migawki oraz liczba przysłony.
3. Trzymając lekko naciśnięty spust migawki, przesuń kciukiem dźwignię AE-L i przytrzymaj ją. Aparat
zapamięta w tym momencie poziom automatycznego naświetlenia.
4. Zmień kompozycję kadru i zrób zdjęcie.
W przypadku jednokrotnego AF, jeśli zmiana kompozycji kadru mogłaby wpłynąć na odległość pomiędzy
obiektem a aparatem, popraw nastawienie ostrości, zdejmując palec ze spustu migawki i znowu lekko naciskając
spust.
W przypadku ciągłego AF, jeśli zmiana kompozycji kadru nie wpłynie na odległość pomiędzy obiektem
a aparatem, przed zmianą kadru naciśnij i przytrzymaj przycisk AF-L.

Odczyt wskazań światłomierza w odniesieniu do wybranego obiektu podczas ręcznego
nastawiania parametrów naświetlania
Podczas ręcznego nastawiania parametrów naświetlania, jeśli chcesz nastawić je według jasności jednego
z poszczególnych obiektów, przełącz pomiar na skoncentrowany lub punktowy i zastosuj poniższą metodę.

Strona 24

1.

Skieruj aparat tak, by główny obiekt znalazł się w środku kadru w wizjerze i/lub przybliż się do obiektu tak,
aby obiekt ten w całości wypełnił na matówce koło pomiaru skoncentrowanego lub punktowego.
2. Lekko naciśnij spust migawki.
3. Nastaw czas otwarcia migawki i przysłonę na podstawie wskazań analogowego wskaźnika LCD.
4. Zmień kompozycję kadru i zrób zdjęcie.
W przypadku jednokrotnego AF, jeśli zmiana kompozycji kadru mogłaby wpłynąć na odległość pomiędzy
obiektem a aparatem, popraw nastawienie ostrości, zdejmując palec ze spustu migawki i znowu lekko naciskając
spust.
W przypadku ciągłego AF, jeśli zmiana kompozycji kadru nie wpłynie na odległość pomiędzy obiektem
a aparatem, przed zmianą kadru naciśnij i przytrzymaj przycisk AF-L.

Wstępne nastawienie korekcji naświetlenia
Aby zmienić ogólny poziom naświetlenia (ten sam efekt co nastawienie innej czułości filmu niż podana) nastaw
wstępnie korekcję naświetlenia. Można zmienić poziom naświetlenia w zakresie od -5EV do +5EV
z dokładnością do 1/3 EV. Po zrobieniu zdjęć z korekcją nie zapomnij przestawić wskaźnika korekcji na pozycję
„0” i przywrócić normalne działanie aparatu.
1.

2.

3.

Trzymaj wciśnięty klawisz z symbolem kwadratu ze znakami +/- w środku, obracaj pokrętło sterujące, aby
nastawić żądaną wartość korekcji. Na zewnętrznym ekranie LCD i w wizjerze pojawią się następujące
informacje: Symbol (czarny kwadrat ze znakami +/- w środku) ; wartość korekcji od –5 EV do +5 EV w
odstępach co 1/3 EV. Sprawdź wielkość nastawionej korekcji naświetlania.
Wprowadzona korekcja naświetlenia pozostaje w pamięci aparatu do czasu jej zmiany. Chociaż symbol
(czarny kwadrat ze znakami +/- w środku) pozostaje wyświetlony, przypominając o wprowadzonej
poprawce, wartość korekcji znika z obu ekranów po zdjęciu palca z klawisza korekcji naświetlania (czarny
kwadrat ze znakami +/- w środku). Aby sprawdzić na ekranie LCD wartość wprowadzonej korekcji,
ponownie naciśnij klawisz korekcji naświetlania (czarny kwadrat ze znakami +/- w środku).
Po zrobieniu zdjęć z korekcją należy przestawić wskaźnik korekcji na pozycję „0” i przywrócić normalne
działanie aparatu.

Obsługa samowyzwalacza
1.

2.
3.

Trzymaj wciśnięty klawisz samowyzwalacza (symbol kółka ze wskazówką), obracaj pokrętło sterujące
dopóty, dopóki żądany czas opóźnienia samowyzwalacza oraz symbol samowyzwalacza (symbol kółka ze
wskazówką) nie pojawią się na ekranie LCD. Czas opóźnienia samowyzwalacza można nastawić
w zakresie: od 2 do 30 sekund w jednosekundowych odstępach.
Skomponuj kadr, lekko naciśnij spust migawki i sprawdź nastawioną ostrość oraz parametry naświetlania.
Trzymaj wciśnięty klawisz samowyzwalacza (symbol kółka ze wskazówką), naciśnij spust migawki do
końca. Lampka LED, oznaczająca działanie samowyzwalacza, zacznie migać. Miga również symbol
samowyzwalacza (symbol kółka ze wskazówką) na ekranie LCD. Podczas końcowych 2 sekund opóźnienia
lampka LED zapala się światłem ciągłym, ostrzegając, że trzeba przygotować się na zdjęcie.

Aby skasować funkcjonowanie samowyzwalacza, naciśnij w dowolnym momencie klawisz samowyzwalacza
(symbol kółka ze wskazówką).
Gdy stosujesz automatyczne naświetlenie, zastosuj zasłonkę okularu wizjera przed uruchomieniem
samowyzwalacza. Zasłonka nie wpuszcza światła, które wpada przez okular i fałszuje ustalanie warunków
ekspozycji.
Niezależnie od nastawienia sposobu przesuwu filmu, przesuw ciągły nie działa.
Z samowyzwalaczem nie można stosować długich czasów naświetlania (nastawienie bulb).

Sprawdzanie zakresu ostrości przed zrobieniem zdjęcia.
Przycisk podglądu głębi ostrości.
Warto zauważyć, że podczas stosowania obiektywów z samoczynnie przymykaną przysłoną, w co wyposażona
została większość obiektywów Nikkor, obraz w wizjerze jest tworzony przez całkowicie otwarty obiektyw (tj.
przy największym otworze przysłony i najmniejszej liczbie przysłony). Opisywany przycisk pozwala obejrzeć
głębię ostrości przed zrobieniem zdjęcia, o ile F90X znajduje się w trybie automatycznego doboru przysłony do
ręcznie nastawionego czasu otwarcia migawki (S) albo w trybie ręcznego nastawiania obu parametrów
naświetlania (M).
Naciśnij przycisk podglądu głębi ostrości, aby przymknąć obiektyw do nastawionej na pierścieniu przysłony.
Oglądany obraz w celowniku staje się odpowiednio ciemniejszy, gdyż zmniejszy się fizyczna wielkość otworu

Strona 25

przysłony. Fragmenty obrazu, które są ostre na matówce, gdy przycisk jest wciśnięty, znajdują się w głębi
ostrości.
Dopóki przycisk podglądu głębi ostrości jest wciśnięty, z obu wyświetlaczy LCD znika oznaczenie czasu
otwarcia migawki a zamiast liczby przysłony pojawia się F--. Ponadto migawka zostaje zablokowana.

Długi czas naświetlenia dzięki nastawieniu " BULB "
W nastawieniu bulb migawka pozostaje otwarta dopóty, dopóki spust jest wciśnięty.
Aby zapobiec drgnięciom aparatu, które mogą spowodować rozmazanie obrazu na zdjęciu, użyj statywu.
Zalecane jest ponadto dodatkowe wyposażenie do zdalnego sterowania, takie jak wężyk elektryczny Nikon
Remote Cord MC-20, zestaw do sterowania podczerwienią Modulite Remote Control Set ML-3 itp. Również
ono zmniejsza niebezpieczeństwo poruszenia aparatem.
1.
2.
3.

Trzymaj wciśnięty klawisz MODE i obracaj pokrętło sterujące, aby wybrać symbol M, oznaczający ręczne
nastawianie parametrów naświetlenia.
Bez naciskania klawisza MODE obracaj pokrętło sterujące zgodnie z ruchem wskazówek zegara dopóty,
dopóki napis bulb nie pojawi się na ekranie LCD i w wizjerze.
Naciśnij całkowicie spust migawki i nie puszczaj go przez cały czas naświetlania, które może być dowolnie
długie.

Stosowanie ścianki MF-26.
Za pomocą funkcji długiego czasu naświetlania można nastawić w F90X czas naświetlania do 99 godzin, 59
minut i 59 sekund.
Weź pod uwagę, że czas trwania naświetlania zależy od stanu baterii, zasilających F90X.

Stosowanie filmów bez kodu DX
Zakres czułości w trybie ręcznego nastawiania czułości filmu wynosi: od ISO 6/9 do ISO 6400/39.
Trzymając wciśnięty klawisz ISO/symbol kasety z filmem, obracaj pokrętło sterujące aby nastawić czułość filmu
(w jednostkach ISO).
Wyświetlane oznaczenia czułości filmu zmieniają się następująco:
DX 6 8 10 12 16 20 25 32 40 50 64 80 100 125 160 200 250 320 400 500 640 800 1000 1250 1600 2000 2500
3200 4000 5000 6400
Aby po założeniu filmu sprawdzić nastawioną czułość, naciśnij klawisz ISO/symbol kasety z filmem.
Jeśli włożono do aparatu kasetę bez kodu DX lub z kodem nieprawidłowym, symbole Err, ISO i DX na ekranie
LCD migają, odzywa się brzęczyk, a migawka pozostaje zablokowana. Trzeba nastawić czułość filmu ręcznie.
Jeśli w aparacie znajduje się kaseta z kodem DX, lecz czułość filmu została nastawiona ręcznie, aparat posługuje
się ręcznie nastawioną czułością (nie uwzględnia kodu DX).

Wymiana matówek
Nowoczesną matówkę BriteView typ B, w którą fabrycznie został wyposażony aparat F90X, można wymienić
na matówkę typu E (wyposażenie dodatkowe) – z soczewką Fresnela, oznaczeniami pól ustalania ostrości oraz
siatką poziomych i pionowych linii.
Matówka typu E nadaje się do fotografii reprodukcyjnej tudzież do zdjęć architektury.

1.

Zdejmij obiektyw.

Strona 26

2.

Wsuń koniec specjalnych szczypiec (w komplecie z każdą wymienną matówką) pod zatrzask, zwalniający
matówkę i popchnij go ku sobie, aż sprężyna otworzy oprawkę.
Nie dotykać palcami matówki ani lustra.

3.
4.
5.

Wyjmij matówkę trzymając za niewielki trzpień.
Ostrożnie umieść nową matówkę w oprawce, upewniając się, czy jest ona skierowana błyszczącą stroną
w dół.
Popchnij szczypcami ku górze przednią krawędź oprawki, aż zatrzaśnie się w uniesionej pozycji.
Nieprawidłowo umieszczona matówka powoduje błędne odwzorowanie ostrości , a zatem zawsze upewnij
się, czy matówka znajduje się w prawidłowym położeniu.

Obiektywy
Następujące obiektywy Nikkor nie mogą być montowane na korpusie aparatu F90X (korpus lub obiektyw mogą
uszkodzić się):
- Obiektywy bez AI
- Fisheye 6 mm f/5,6
- Fisheye OP 10 mm f/5,6
- 200-600 mm f/9,5 (numery seryjne od 280001 do 301922)
- ED 180-600 mm f/8 (numery seryjne od 174041 do 174180)
- ED 360-1200 mm f/11 (numery seryjne od 174031 do 174127)
- 400 mm f/5,6 i 600 mm f/5,6 z pierścieniem do ostrości AU-1
- PC 28 mm f/4 (numer 180900 i niższe)*
- PC 35 mm f/2,8 (numery od 851001 do 906200)*
- Reflex 1000 mm f/11 (numery od 142361 do 143000)*
- Reflex 2000 mm f/11 (numery od 200111 do 200310)*
- AF Teleconverter TC-16A
*) Mogą być poprawione, aby nadawały się do użytku z F90X. Skontaktuj się w tej sprawie z autoryzowanym
serwisem Nikona.
Następujące telekonwertery i obiektywy nie mogą być stosowane z aparatem F90X (niemożliwe ustalenie
właściwego naświetlenia):
- AF Nikkor 80 mm f/2,8
- AF Nikkor 200 mm f/3,5 IF
- AF Teleconverter TC-16
O obiektywach AF Nikkor typ D.
Obiektywy AF Nikkor typ D pozwalają w pełni wykorzystać możliwości F90X.
Przesyłają informację o nastawionej odległości ostrego obiektu do mikrokomputera F90X, aby uwzględnił on te
dane podczas przestrzennej (3D) kalkulacji naświetlenia. Jeśli stosowana jest lampa błyskowa Nikon Speedlight
SB-28/SB-26/SB-25, ta informacja jest wykorzystywana do przestrzennego (3D) zrównoważenia błysku
wypełniającego. Obiektywy AF Nikkor typ D można rozpoznać po literze „D” za informacją o jasności
obiektywu (np. AF Zoom-Nikkor 28-70 mm f/3,5 - f/4,5 D). Wszystkie obiektywy AF-I Nikkor są typu D.

Tabela zgodności systemowej obiektywów.
Nikon F90X jest przeznaczony do fotografowania z automatycznym nastawieniem ostrości przy użyciu
obiektywów AF Nikkor (z wyjątkiem obiektywów AF-Nikkor do F3AF). Jednakże większość pozostałych
obiektywów Nikona może być stosowana do typowych zadań fotograficznych. Zakres współdziałania
obiektywów z aparatem pokazuje poniższa tabela.

Strona 27

Obiektyw
Nastawienie ostrości
Sposób naświetlania
Pomiar światła
oraz
Automat Ręczne Ręczne Automatyc Automatyc Automatyc Ręczne Matrycowy Skoncentr Punktowy
akcesoria
yczne
z
według
zny
zny dobór zny dobór nastawiani
owany
dalmierz obrazu na program przysłony
czasu
e
matówce naświetlan
em
otwarcia
elektroni
ia
migawki
cznym
AF Nikkor
O
O
O
O
O
O
O
O*1
O
O
włącznie z
AF Nikkor
typ D (z
wyjątkiem
AF Nikkor
do F3AF)
AF-I Nikkor
O
O
O
O
O
O
O
O*1
O
O
AF-I
telekonwert
er
AI Nikkor
typ P
Nikkor typ
AI lub AI-S
Nikkor
przerobion
y na AI
MedicalNikkor 120
mm f/4
ReflexNikkor*5
PC
Nikkor*5
Telekonwe
rtery typ AI
oraz AI-S
(z
wyjątkiem
TC-16A)
Mieszek
PB-6
Zestaw
pierścieni
K (K1, K3,
K4 i K5)*10
Pierścienie
automatycz
ne (PK11A, PK12, PK-13 i
PN-11)*11

X

O*2

O

O

O

O

O

O*1

O

O

X

O*2

O

O

O

O

O

O*1

O

O

X

O*2

O

X

X

O

O

O*1

O

O

X

O*2

O

X

X

O

O

X

O

O

X

O

O

X

X

X

O*3

X

X*4

X*4

X

X

O

X

X

O*6

O*6

X

O

O

X

X

O

X

X

O*7

O*8

X

O

O

X

O*2

O

X

X

O

O

X

O

O

X

O*2

O

X

X

O*12

O*12

X

O

O

X

O*2

O

X

X

O*9

O*9

X

O

O

X

O*2

O

X

X

O

O

X

O

O

O – działa
X – nie działa
*1) Przestrzenny (3D) matrycowy pomiar światła jest wybierany w przypadku obiektywów typu D, zaś
analizujący matrycowy pomiar światła - w przypadku obiektywów typu non-D.
*2) Z obiektywami o jasności f/5,6 lub jaśniejszymi.
*3) Nastaw czas otwarcia migawki 1/100 s lub dłuższy.
*4) Ponieważ przysłona jest sprzężona z pierścieniem nastawiania ostrości, określanie poziomu naświetlenia jest
niezależne od metody pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia w aparacie.
*5) Niektóre obiektywy nie pasują do F90X.
*6) Nie można nastawić przysłony.
*7) Nastaw pierścień preselekcji przysłony i użyj pamięci automatycznego naświetlania (dźwignia AE-L) przed
przesunięciem osi obiektywu.
*8) Nastaw pierścień preselekcji przysłony i nastaw parametry naświetlania przed przesunięciem osi obiektywu.
*9) Pomiar światła przy przysłonie roboczej.
*10) Pierścień K1 nie może być łączony z obiektywami AF Nikkor. Może uszkodzić styki CPU! Zastosuj
zamiast niego PK-11A albo BR-6.

Strona 28

*11) Pierścienie PK-1, PK-2, PK-3 i PN-1 nie mogą być łączone z aparatem F90X. Pierścień PK-11 nie może
być łączony z obiektywami AF Nikkor. Te pierścienie mogą uszkodzić styki CPU! Zamiast PK-11 zastosuj do
obiektywów AF Nikkor PK-11A.
*12) Migawka powinna zostać wyzwolona po pomiarze światła przy przysłonie roboczej.

Zdjęcia przy świetle błyskowym
Lampa błyskowa może być używana nie tylko w słabym świetle otoczenia, ale również w pełnym słońcu,
wypełniając miejsca ocienione dodatkowym światłem. Technikę tę nazywa się „dopalaniem” albo „błyskiem
wypełniającym”.
Za pomocą dedykowanej lampy błyskowej Nikon Speedlight SB-26, SB-28 możesz stosować nowoczesną
technikę dopalania: automatycznie zrównoważony błysk wypełniający z wieloczujnikowym pomiarem przez
obiektyw. Zapewnia ona właściwe i dobrze zrównoważone naświetlenie zarówno głównego obiektu, jak i - tła.
Dopalanie powinno stać się rutynowym zabiegiem. Dzięki niemu możesz robić lepsze zdjęcia z lampą błyskową
niż kiedykolwiek przedtem.

Zakres współpracy lamp błyskowych Nikon z aparatem
Poniższa tabela pokazuje dostępne sposoby pracy poszczególnych lamp Nikon.
lampa

SB-28, SB-27, SB-26, SB25, SB-24, SB-22, SB21B***, SB-20, SB-16B i
SB-15
SB-23
SB-21A i SB-16A***

połączenie

dostępne tryby pracy lampy

bezpośrednie

automatyczny
TTL*
tak

automatyczny bez
TTL**
tak

nastawienie
ręczne***
tak

bezpośrednie

tak

nie

tak

nie

tak

tak

tak

tak

tak

nie

tak

tak

stopka łącząca AS-6

SB-11, SB-14 i SB-140**** kabel TTL SC-23
kabel SC-13 z czujnikiem
albo kabel
synchronizacyjny i stopka
AS-15

*) Gdy nastawiony jest tryb automatycznego błysku TTL, aparat F90X stosuje automatyczne zrównoważenie
błysku wypełniającego lub standardowy pomiar błysku TTL
**) Wybierz automatyczny dobór czasu otwarcia migawki do ręcznie nastawionej przysłony albo ręczne
nastawianie parametrów naświetlenia.
***) Różnica pomiędzy SB-21A i SB-21B albo pomiędzy SB-16A i SB-16B polega na innym typie stopki
kontrolnej. (Szczegóły w odpowiednim podręczniku obsługi konkretnej lampy.)
****) Fotografowanie w podczerwieni lub ultrafiolecie możliwe wyłącznie przy ręcznym nastawianiu
parametrów błysku.
Automatyczne programy sterowania naświetleniem współdziałają wyłącznie z automatycznym trybem TTL
pracy lampy. Po nastawieniu innego sposobu pracy lampy , włączenie lampy blokuje migawkę. W takim
przypadku na ekranie LCD aparatu miga FEE oraz symbol sposobu naświetlania (P albo Ps), przypominając, ze
tryb pracy lampy musi być przestawiony na automatyczny TTL.

Możliwości lamp Nikon Speedlight
Podstawowe możliwości i funkcje poszczególnych lamp w połączeniu z aparatem F90X przedstawiono w
poniższej tabeli.

Strona 29

lampa

synchronizacja
z długim
czasem
migawki

synchronizacja
przed
zamknięciem
migawki

błyski
stroboskopowe
*1

SB-26, SB-28

Tak*2

Tak

Tak

ręczna korekcja
FP
poziomu
synchronizacja
wydajności
z krótkim
błysku *1
czasem
migawki *1
Tak
Tak

redukcja
efektu
czerwonych
oczu
Tak

SB-25

Tak*2

Tak

Tak

Tak

Tak

Nie

SB-24

Tak*2

Tak

Tak

Tak

Nie

Nie

SB-23, SB-22 i
SB-20
SB-16B, SB-15,
SB-11, SB-14
lub SB-140
SB-21B

Tak*2

Tak*2

Nie

Nie

Nie

Nie

Tak*2

Tak*2

Nie

Nie

Nie

Nie

Tak*2

Tak*2

Nie

Nie

Nie

Nie

*1) Patrz podręcznik obsługi lampy.
*2) Nastaw na aparacie.

Automatyczny pomiar TTL i sterowanie błyskiem.
Automatyczne zrównoważenie błysku wypełniającego oraz standardowy pomiar TTL błysku.
Rodzaje automatycznego pomiaru TTL i sterowania błyskiem.
Pomiar przez obiektyw (TTL – Through The Lens) jest zalecany w większości sytuacji zdjęciowych, w których
wykorzystuje się światło błyskowe. Po nastawieniu w lampie błyskowej Nikon Speedlight automatycznego
pomiaru TTL błysku działa automatyczne zrównoważenie błysku wypełniającego albo standardowy pomiar
błysku TTL.
Podczas stosowania standardowego pomiar TTL błysku lampa ma skłonność do mocniejszego oświetlenia
głównego obiektu niż jest to potrzebne, co daje efekt nienaturalnie jasnego obiektu na ciemnym tle. Dzięki
automatycznemu zrównoważeniu błysku wypełniającego poziom wydajności błysku jest samoczynnie
korygowany tak, by zrównoważył się ze światłem zastanym, co owocuje lepszym naświetleniem zarówno
obiektu jak i tła.
Zastosowanie konkretnego rodzaju automatycznego pomiaru TTL i sterowania błyskiem przez F90X zależy od
użytej kombinacji lampy i obiektywu, jak również – od wybranej metody pomiaru światła i kalkulacji
naświetlenia oraz sposobu sterowania naświetleniem.
Po nastawieniu lampy Nikon Speedlight na automatyczny tryb TTL pracy, aparat odpowiednio stosuje
automatyczne zrównoważenie błysku wypełniającego (w tym: z przestrzenną – 3D - analizą oświetlenia
i wieloczujnikowym pomiarem TTL; z wielopolową analizą oświetlenia i wieloczujnikowym pomiarem TTL;
skoncentrowane lub punkowe zrównoważenie błysku) albo standardowy pomiar błysku TTL.
lampa
błyskowa

obiektyw

SB-28, SB-27,
AF Nikkor typ D
SB-26 lub SB- AF Nikkor typ non-D (z wyjątkiem
25*
obiektywów AF Nikkor do F3AF);
AI-P Nikkor
inne obiektywy (albo każdy
rodzaj obiektywu z akcesoriami)
SB-24**

AF Nikkor (z wyjątkiem
obiektywów AF Nikkor do F3AF);
AI-P Nikkor
inne obiektywy (albo każdy
rodzaj obiektywu z akcesoriami)

SB-23, SB-22,
AF Nikkor (z wyjątkiem
SB-20, SB- obiektywów AF Nikkor do F3AF);
21B***, SBAI-P Nikkor
16B, SB-15,
inne obiektywy (albo każdy
SB-14****, SB- rodzaj obiektywu z akcesoriami)
11****, SB140****

sposób sterowania naświetleniem przez aparat
automatyczny
automatyczny
automatyczny
ręczne
program
dobór przysłon
dobór czasu
nastawianie
naświetlania
otwarcia migawki
parametrów
przestrzenne (3D) zrównoważenie błysku wypełniającego
wielopolowe zrównoważenie błysku wypełniającego
-----

skoncentrowane lub punktowe
zrównoważenie błysku
wypełniającego
wielopolowe zrównoważenie błysku wypełniającego
-----

skoncentrowane lub punktowe
zrównoważenie błysku
wypełniającego
wielopolowe zrównoważenie błysku wypełniającego
standardowy
pomiar błysku
TTL
----skoncentrowane lub punktowe
zrównoważenie błysku
wypełniającego

Strona 30

*) Na ekranie LCD lampy błyskowej pojawia się TTL oraz symbol matrycy pięciopolowej dla przestrzennego
(3D) oraz wielopolowego zrównoważenia błysku wypełniającego albo TTL oraz symbol człowieka w słońcu dla
skoncentrowanego lub punktowego zrównoważenia błysku wypełniającego.
Przez naciśnięcie klawisza M na lampie można skasować automatyczne równoważenie błysku i włączyć
standardowy pomiar błysku TTL. Standardowy pomiar błysku TTL jest oznaczany na ekranie LCD lampy
symbolem TTL (bez symbolu matrycy pięciopolowej lub człowieka w słońcu). Szczegóły w podręczniku obsługi
lampy błyskowej.
**) Na ekranie LCD lampy błyskowej pojawia się TTL oraz symbol człowieka w słońcu dla wielopolowego
zrównoważenia błysku wypełniającego i dla skoncentrowanego lub punktowego zrównoważenia błysku
wypełniającego.
Przez naciśnięcie klawisza M na lampie można skasować automatyczne równoważenie błysku i włączyć
standardowy pomiar błysku TTL. Standardowy pomiar błysku TTL jest oznaczany na ekranie LCD lampy
symbolem TTL (bez symbolu matrycy pięciopolowej lub człowieka w słońcu). Szczegóły w podręczniku obsługi
lampy błyskowej.
***) Chociaż możliwe z lampą SB-21B, automatyczne równoważenie błysku wypełniającego nie jest zalecane.
****) Lampa połączona z aparatem kablem TTL SC-23.
Gdy stosowane są Warianty Programu:
Warianty Programu mogą być stosowane tylko z obiektywami AF Nikkor (w tym typu D) oraz AI-P Nikkor.
Gdy używa się innych obiektywów, migawka pozostaje zablokowana.
W przypadku lamp SB-25, SB-26, SB-28 w programie makro lampa nie wysyła przedbłysków kontrolnych dla
przestrzennej (3D) lub wielopolowej analizy oświetlenia.

Automatyczne zrównoważenie błysku wypełniającego dzięki wielopolowemu pomiarowi TTL z
przestrzenną (3D) analizą oświetlenia oraz z wielopolową analizą oświetlenia
Przestrzenna (3D) analiza zrównoważenia błysku wypełniającego jest możliwa tylko w kombinacji F90X z
obiektywem AF Nikkor typ D i lampą błyskową Nikon SB-28, SB-26, SB-25 Speedlight. W metodzie tej - już
po całkowitym naciśnięciu spustu, ale jeszcze przed wyzwoleniem migawki - lampa błyskowa wysyła serię
króciutkich „przedbłysków” (przedbłyski kontrolne). Wielopolowy czujnik TTL w F90X ustala, w jaki sposób
odbijają się one od fotografowanych obiektów i na podstawie tej analizy określa jasność i kontrast sceny.
Dodatkowo brana jest pod uwagę informacja o odległości obiektu (pochodząca z zamontowanego obiektywu AF
Nikkor typ D), jak również - inne dane o warunkach naświetlenia. W ten sposób wydajność właściwego błysku
zostaje ustalona na takim poziomie by błysk i światło otoczenia zrównoważyły się. Przedbłyski kontrolne
i przestrzenna (3D) analiza zrównoważenia błysku wypełniającego pozwalają ustalić właściwe naświetlenie
nawet w trudnych sytuacjach, w rodzaju scen z elementami silnie odbijającymi światło (np. lustra w kadrze,
białe ściany) albo scen o bardzo ciemnym tle.
Przestrzenna (3D) analiza zrównoważenia błysku wypełniającego współdziała ze wszystkimi sposobami
pomiaru światła zastanego: matrycowym, skoncentrowanym i punktowym.
W kombinacji aparatu F90X i lampy błyskowej SB-28, SB-26, SB-25 z obiektywami AF Nikkor innymi niż typ
D (typ non-D) zostaje uruchomiona wielopolowa analiza błysku wypełniającego, która działa podobnie, chociaż
nie uwzględnia informacji o odległości obiektu.

Skoncentrowane i punktowe zrównoważenie błysku wypełniającego
Jeśli stosujesz obiektyw bez procesora (CPU) - inny niż AF Nikkor i AI-P Nikkor - przy skoncentrowanym
pomiarze światła zastanego samoczynnie włącza się skoncentrowane zrównoważenie błysku wypełniającego,
a przy pomiarze punktowym - punktowe zrównoważenie błysku wypełniającego. Wydajność błysku jest
odpowiednio dostosowywana do poziomu światła otoczenia, dając naturalny efekt rozjaśnienia cieni.

Standardowy pomiar TTL błysku
Podczas standardowego pomiaru TTL błysku niedostępna jest automatyczna korekcja poziomu wydajności
błysku. Oznacza to, że chociaż główny obiekt jest prawidłowo naświetlony, tło - zazwyczaj nie. Lampy SB-28,
SB-26, SB-25, SB-24 pozwalają – w trybie standardowego pomiaru TTL błysku – na ręczny wybór korekcji
poziomu wydajności błysku zamiast automatycznego, dokonywanego przez komputer. A zatem w SB-28,
SB-26, SB-25, SB-24 można celowo wyłączyć automatyczne zrównoważenie błysku wypełniającego, naciskając
klawisz M w lampie.

Strona 31

Nastawienie czasu otwarcia migawki oraz przysłony w zależności od sposobu sterowania
naświetleniem przy automatycznym pomiarze TTL błysku
Gdy nastawiasz migawkę i przysłonę, zajrzyj do poniższej tabeli:
Sposób sterowania
naświetleniem
Automatyczne programy
sterowania naświetleniem P/Ps
Automatyczny dobór przysłony
do ręcznie nastawionego czasu
otwarcia migawki (S)
Automatyczny dobór czasu
otwarcia migawki do
nastawionej przysłony (A)
Ręczne nastawianie
parametrów (M)

Czas otwarcia migawki
Nastawienie samoczynne w
zakresie 1/250 s do 1/60 s *
Dowolnie nastawienie ręczne w
zakresie od 1/250 do 1/30 s **
Nastawienie samoczynne w
zakresie od 1/250 s do 1/60 s *

Przysłona
Nastaw najmniejszy otwór przysłony w
obiektywie (największą liczbę przysłony).
Realna przysłona zostanie nastawiona
samoczynnie w zakresie od f/2,8 do
najmniejszego otworu (największej liczby
przysłony)
Dowolne nastawienie ręczne

Dowolnie nastawienie ręczne w
zakresie od 1/250 do 1/30 s **

*) Przy synchronizacji z długim czasem otwarcia migawki lub synchronizacji przed zamknięciem migawki
zakres samoczynnego nastawiania czasu otwarcia migawki rozszerza się do około 30 s.
**) Jeśli nastawiłeś czas otwarcia migawki 1/500 s lub krótszy, aparat samoczynnie przestawi go na 1/250 s,
o ile lampa błyskowa będzie włączona. W takim przypadku czas otwarcia migawki na ekranie LCD miga,
pokazując ręcznie nastawiony czas, natomiast w wizjerze wyświetlany jest realny czas otwarcia migawki 1/250 s
(symbol: 250).

Największe dostępne otwory przysłony (najmniejsze liczby przysłony) w zależności od czułości
filmu
Czułość filmu w ISO:
25/15 – f/2,8 ; 50/18 – f/3,3 ; 100/21 – f/4 ; 200/24 – f/4,8 ; 400/27 – f/5,6 ; 800/30 – f/6,7 ; 1000/31 – f/7,1
Gdy czułość filmu wzrasta dwukrotnie, największy dostępny otwór przysłony maleje o pół stopnia przysłony.
Oczywiście jeśli stosujemy obiektyw o jasności (największym otworze przysłony) mniejszej niż podana
(tj. najmniejsza liczba przysłony obiektywu jest większa), zakres samoczynnie wybieranych przysłon rozciąga
się od największego do najmniejszego otworu przysłony (tj. obejmuje cały zakres przysłon).
Uwaga o wyborze czasu otwarcia migawki.
Przy dłuższych czasach otwarcia migawki aparat automatycznie wybiera mniejszy otwór przysłony,
zmniejszając tym samym zasięg działania lampy błyskowej.

Obsługa automatycznego pomiaru TTL i sterowania błyskiem
Różnica pomiędzy automatycznym zrównoważeniem błysku wypełniającego a standardowym pomiarem TTL
błysku polega na tym, czy poziom wydajności błysku jest automatycznie korygowany (tj. dopasowany do
oświetlenia zastanego), czy – nie. Obsługa jest taka sama.
1. Nastaw w aparacie metodę pomiaru i kalkulacji naświetlenia oraz sposób sterowania naświetleniem.
2. Włącz lampę błyskową.
Jeśli w aparacie wybrane jest duże pole ustalania ostrości, samoczynnie przestawia się ona na punktowe pole
ustalania ostrości, gdy podłączona do aparatu lampa jest włączona. W takim przypadku symbol szerokiego pola
ustalania ostrości na ekranie LCD miga, zaś w wizjerze pojawia się symbol punktowego pola ustalania ostrości.
Jeśli automatyczny pomiar TTL błysku w lampie nie został nastawiony, a w aparacie włączono automatyczny
program sterowania naświetleniem, symbol FEE miga, alarmując, że automatyczny program może współdziałać
wyłącznie z automatycznym pomiarem TTL błysku.
3. Nastaw wybierak sposobu pracy lampy na TTL.
W lampie SB-23 nastawienie wybieraka sposobu pracy na TTL włącza zarazem zasilanie lampy.
4. Spójrz w wizjer, skomponuj kadr i lekko naciśnij spust migawki, sprawdzając na wewnętrznym ekranie
LCD informacje o parametrach naświetlenia. W przypadku samoczynnego nastawiania ostrości sprawdź
ponadto, czy pojawił się wskaźnik ostrości (symbol czarnej kropki) albo wskaźnik tropienia ostrości („ & gt; ”
„ & lt; ”).
Znaczenie ostrzeżeń, związanych z naświetleniem, wyjaśniono w dalszej części.

Strona 32

Jeśli – w przypadku automatycznego programu lub automatycznego doboru przysłony – zapomni się nastawić
najmniejszy otwór przysłony (największą liczbę przysłony) w obiektywie, symbol FEE miga, a migawka
pozostaje zablokowana.
5. Porównaj parametry naświetlenia i odległość fotografowania ze skalą odległości lampy SB-28, SB-26,
SB-25 lub SB-24 albo z tabelą zasięgu działania lampy SB-23, SB-22 lub SB-20. Szczegóły znajdziesz
w podręcznikach obsługi lamp błyskowych.
6. Sprawdź, czy lampka gotowości świeci się, po czym naciśnij do końca spust migawki, aby zrobić zdjęcie.
Jeśli przez kilka sekund po zrobieniu zdjęcia lampka gotowości miga:
Lampa błysnęła z maksymalną mocą, lecz światło mogło okazać się zbyt słabe, aby prawidłowo naświetlić
obiekt. Sprawdź odległość fotografowania i w razie potrzeby podejdź bliżej do obiektu lub wybierz większy
otwór przysłony (mniejszą liczbę przysłony).
Wieloogniskowy automatyczny program naświetlania.
Jeśli pojawi się HI, tło może wyjść prześwietlone. Aby spowodować właściwe naświetlenie tła, przestaw sposób
sterowania naświetleniem na taki, który pozwoli wybrać krótszy czas otwarcia migawki i/lub mniejszy otwór
przysłony (większą liczbę przysłony).
Jeśli wyświetlony czas otwarcia migawki to 60, tło może wyjść niedoświetlone. Aby rozszerzyć zakres
samoczynnie dobieranych czasów otwarcia migawki, włącz w aparacie synchronizację z długim czasem otwarcia
migawki albo przestaw sposób sterowania naświetleniem na taki, który pozwoli wybrać dłuższy czas otwarcia
migawki i/lub większy otwór przysłony (mniejszą liczbę przysłony). W trybie synchronizacji z długim czasem
otwarcia migawki lub synchronizacji przed zamknięciem migawki, na ekranie LCD pojawia się niekiedy symbol
LO aby zasygnalizować, że tło może nadal wyjść niedoświetlone.
Automatyczny dobór przysłony do ręcznie nastawionego czasu otwarcia migawki.
Jeśli pojawi się HI, tło może wyjść prześwietlone. Aby spowodować właściwe naświetlenie tła, nastaw krótszy
czas otwarcia migawki. Jeśli HI pozostaje pomimo nastawienia czasu otwarcia migawki 1/250 s, tło będzie
prześwietlone niezależnie od automatycznej korekcji poziomu wydajności błysku.
Jeśli elektroniczny wskaźnik analogowy wskazuje wartość ujemną („-”), tło może wyjść niedoświetlone. Aby
spowodować właściwe naświetlenie tła, nastaw dłuższy czas otwarcia migawki. Jeśli elektroniczny wskaźnik
analogowy pozostaje wyświetlony pomimo nastawienia czasu otwarcia migawki 1/250 s, tło będzie
niedoświetlone, chyba że poziom wydajności błysku wystarczy do jego rozjaśnienia.
Automatyczny dobór czasu otwarcia migawki do ręcznie nastawionej przysłony.
Jeśli pojawi się HI, tło może wyjść prześwietlone. Aby spowodować właściwe naświetlenie tła, nastaw mniejszy
otwór przysłony (większą liczbę przysłony). Jeśli HI pozostaje pomimo nastawienia najmniejszego otworu
przysłony (największej liczby przysłony), tło będzie prześwietlone niezależnie od automatycznej korekcji
poziomu wydajności błysku.
Jeśli elektroniczny wskaźnik analogowy wskazuje wartość ujemną („-”), tło może wyjść niedoświetlone. Aby
spowodować właściwe naświetlenie tła, nastaw większy otwór przysłony (mniejszą liczbę przysłony) albo włącz
synchronizację z długim czasem otwarcia migawki, aby rozszerzyć zakres samoczynnie dobieranych czasów
otwarcia migawki. Jeśli elektroniczny wskaźnik analogowy pozostaje wyświetlony pomimo nastawienia
największego otworu przysłony (najmniejszej liczby przysłony), tło będzie niedoświetlone, chyba że poziom
wydajności błysku wystarczy do jego rozjaśnienia. W trybie synchronizacji z długim czasem otwarcia migawki
lub synchronizacji przed zamknięciem migawki, na ekranie LCD pojawia się niekiedy symbol LO, aby
zasygnalizować, że tło może nadal wyjść niedoświetlone.
Ręcznie nastawienie parametrów naświetlania.
Jeśli elektroniczny wskaźnik analogowy wskazuje wartość dodatnią („+”) lub ujemną („-”), tło może wyjść
prześwietlone lub niedoświetlone. Aby spowodować właściwe naświetlenie tła, nastaw odpowiednio czas
otwarcia migawki lub otwór przysłony.
Jeśli elektroniczny wskaźnik analogowy pokazujący wartość ujemną („-”), pozostaje wyświetlony pomimo
nastawienia największego otworu przysłony (najmniejszej liczby przysłony), tło będzie niedoświetlone, chyba że
poziom wydajności błysku wystarczy do jego rozjaśnienia.

Synchronizacja z długim czasem otwarcia migawki
Gdy fotografujemy przy lampie błyskowej i stosuje my krótkie czasy otwarcia migawki, tło może wyjść na
zdjęciu ciemno. Aby zwiększyć stopień naświetlenia tła, zastosuj synchronizację z długim czasem otwarcia
migawki. Nastawienie tego typu synchronizacji rozszerza zakres automatycznie kontrolowanych czasów
otwarcia migawki do 30s. Bez synchronizacji z długim czasem otwarcia migawki zakres automatycznie
kontrolowanych czasów otwarcia migawki rozciąga się od 1/125 s do 1/60 s albo 1/(ogniskowa obiektywu
w milimetrach) s. Gdy w tym raczej wąskim zakresie czasów otwarcia migawki fotografujemy przy świetle
błyskowym i słabym oświetleniu zastanym, obiekt wyjdzie jasny i dobrze naświetlony, lecz tło może okazać się
bardzo ciemne, niemal czarne. Nastawienie synchronizacji z długim czasem otwarcia migawki rozszerza zakres
automatycznie kontrolowanych czasów otwarcia migawki do 30s. Pozwala to wydobyć szczegóły tła.
Strona 33

1.
2.

Nastaw w aparacie metodę pomiaru i kalkulacji naświetlenia na wieloogniskowy automatyczny program
naświetlenia (P) albo automatyczny dobór czasu otwarcia migawki do ręcznie nastawionej przysłony (A).
Naciskając klawisz z symbolem błyskawicy w aparacie, obracaj pokrętło sterujące dopóty, dopóki symbol
SLOW nie pojawi się na ekranie LCD aparatu.

Następnie kieruj się wskazówkami 2-6 „obsługi automatycznego pomiaru TTL i sterowania błyskiem” w części
wcześniejszej.
Zastosuj statyw, aby zapobiec drgnięciom aparatu.

Synchronizacja przed zamknięciem migawki
Podczas normalnej synchronizacji, lampa błyska na początku naświetlania. Gdy czas otwarcia migawki jest
długi, tworzą się nienaturalne wzory świetlne.
Gdy nastawiona została synchronizacja przed zamknięciem migawki, lampa błyska pod koniec naświetlenia,
zamieniając światło zastane w świetlne smugi, ciągnące się za oświetlonym lampą, poruszającym się obiektem.
Ponieważ efekt synchronizacji przed zamknięciem migawki staje się widoczny dopiero przy długich czasach
otwarcia migawki, synchronizacja z długim czasem otwarcia migawki włącza się samoczynnie z chwilą
wybrania synchronizacji przed zamknięciem migawki oraz automatycznego programu naświetlania lub
automatycznego doboru migawki. Jednakże aby nastawić żądany czas otwarcia migawki, należy włączyć w
F90X automatyczny dobór przysłony do ręcznie nastawionego czasu otwarcia migawki albo ręczne nastawienie
parametrów naświetlania.
Gdy stosowane są lampy SB-28, SB-26, SB-25 lub SB-24, należy wziąć pod uwagę, że synchronizacja przed
zamknięciem migawki, nastawiona w aparacie jest ignorowana. Tak więc trzeba nastawić synchronizację przed
zamknięciem migawki w samej lampie.
Synchronizacji przed zamknięciem migawki nie można włączyć, gdy nastawiono Wariant Programu.
Synchronizacji przed zamknięciem migawki nie można włączyć, gdy włączono redukcję efektu czerwonych
oczu.
1. Nastaw w aparacie metodę pomiaru i kalkulacji naświetlenia na automatyczny dobór przysłony do ręcznie
nastawionego czasu otwarcia migawki (S) albo ręczne nastawienie parametrów naświetlania (M).
2. Nastaw synchronizację przed zamknięciem migawki.
W przypadku stosowania lampy innej niż SB-28, SB-26, SB-25 lub SB-24: Naciskając klawisz z symbolem
błyskawicy w aparacie, obracaj pokrętło sterujące dopóty, dopóki symbol REAR nie pojawi się na ekranie LCD
aparatu.
W przypadku stosowania lampy SB-28, SB-26, SB-25 lub SB-24: Ustaw wybierak sposobu synchronizacji w
pozycji REAR. (Zajrzyj do podręcznika obsługi lampy błyskowej.) Synchronizacja przed zamknięciem migawki,
nastawiona w aparacie jest ignorowana.
Następnie kieruj się wskazówkami 2-6 „obsługi automatycznego pomiaru TTL i sterowania błyskiem” w części
wcześniejszej.
Zastosuj statyw, aby zapobiec drgnięciom aparatu.
Można używać synchronizacji przed zamknięciem migawki w trybach pracy lampy: automatycznym pomiarze
błysku bez TTL lub ręcznym nastawieniu błysku. W obu przypadkach kieruj się wskazówkami, zawartymi w
podręczniku obsługi lampy błyskowej. Trzeba zwrócić uwagę, że przy każdym z tych sposobów pracy lampy
trzeba zastosować automatyczny dobór przysłony do ręcznie nastawionego czasu otwarcia migawki albo ręczne
nastawienie parametrów naświetlania.

Redukcja efektu czerwonych oczu wyłącznie z lampami SB-28, SB-26
Gdy fotografujemy przy lampie błyskowej ludzi lub zwierzęta w ciemnym otoczeniu, oczy mogą odwzorować
się na czerwono na barwnym zdjęciu lub na biało na fotografii czarno-białej. Redukcja efektu czerwonych oczu
zmniejsza możliwość pojawienia się „czerwonych oczu”.
Działanie tej funkcji polega na tym, że tuż przed wyzwoleniem migawki zapala się w lampach SB-28, SB-26
lampka do redukcji efektu czerwonych oczu. Powoduje to zwężenie źrenic oczu fotografowanej osoby
i zmniejszenie w ten sposób możliwości pojawienia się „czerwonych oczu” na zdjęciu.
Redukcję efektu czerwonych oczu można nastawić w każdym sposobie sterowania naświetleniem. W programie
portretowym z redukcją efektu czerwonych oczu (Ps razem z rE) funkcja redukcji efektu czerwonych oczu
włącza się samoczynnie. W pozostałych Wariantach Programu nie można nastawić redukcji efektu czerwonych
oczu.
Naciskając klawisz z symbolem błyskawicy w aparacie, obracaj pokrętło sterujące dopóty, dopóki symbole
lampy błyskowej z wybranym rodzajem synchronizacji i oka nie pojawi się na ekranie LCD aparatu. Następnie

Strona 34

kieruj się wskazówkami 2-6 „obsługi automatycznego pomiaru TTL i sterowania błyskiem” w części
wcześniejszej.
Aby w jak w największym stopniu zredukować efekt czerwonych oczu:
Niech fotografowana osoba nie patrzy w obiektyw, lecz skieruje wzrok na jasne światło.
Gdy fotografujesz we wnętrzu, postaraj się, by było ono jak najjaśniejsze (zapal światła, odsłoń okna itp.).
Weź pod uwagę, że efekt czerwonych oczu jest wyraźniejszy u dzieci i nie można go skutecznie zredukować.

Uwagi o zdjęciach przy świetle błyskowym
-

Stosuj tylko lampy błyskowe Nikon Speedlight. Inne lampy mogą uszkodzić obwody elektryczne aparatu ze
względu na niewłaściwe napięcie*, rozstaw styków elektrycznych lub przełączenie fazy.
*) Napięcie 250V lub wyższe jest nieodpowiednie.
- W przypadku stosowania specjalnych lamp błyskowych, takich jak studyjne systemy stroboskopowe, lampy
z opóźnieniem zapłonu albo o długim czasie trwania błysku (np. Medical-Nikkor 120 mm f/4), nastaw czas
otwarcia migawki 1/125 s lub dłuższy.
- W przypadku stosowania F90X do zdjęć przy użyciu kilku lamp błyskowych, jeśli natężenie prądu w
obwodzie synchronizującym przekroczy pewien poziom , po zrobieniu pierwszego zdjęcia, drugie może
okazać się niewykonalne. Zwróć uwagę, by suma współczynników (liczby w nawiasach poniżej) wszystkich
stosowanych lamp nie przekroczyła w żadnym razie 20 przy 20 stopniach Celsjusza albo 13 przy 40
stopniach Celsjusza.
SB-28 (1), SB-26 (1), SB-25 (1), SB-24 (1), SB-23 (4), SB-22 (6), SB-21 (4), SB-20 (9), SB-19 (2), SB-18 (16),
SB-17 (4), SB-16 (4), SB-15 (4), SB-14 (1), SB-12 (1), SB-1 (1)
Jeśli nie jesteś w stanie zrobić drugiego zdjęcia, odłącz główną lampę od aparatu albo wyłącz i włącz każdą
lampę. Oczyści to obwody i będziesz mógł kontynuować fotografowanie.
Może się to także zdarzyć, gdy stosujesz jakiś system błyskowych lamp studyjnych, nie wyprodukowany przez
Nikona.

Wykresy EV dla zdjęć przy świetle błyskowym
Dołączone wykresy pokazują kombinacje czasu otwarcia migawki i przysłony dla każdej wartości świetlnej
(EV) podczas zdjęć przy świetle błyskowym.
(a) wieloogniskowy automatyczny program naświetlania
(b) automatyczny dobór przysłony do ręcznie nastawionego czasu otwarcia migawki
(c) automatyczny dobór czasu otwarcia migawki do ręcznie nastawionej przysłony
(a)

Strona 35

(b)

(c)

linia zielona - Slow Sync
synchronizacja z długim czasem otwarcia migawki

Strona 36

Rozmaitości
Zgodność systemowa akcesoriów
Następujące akcesoria nie mogą być używane z aparatem Nikon F90X:
Pierścienie pośrednie PK-1, PK-2, PK-3, PN-1, K2, BR-2;
Zaślepka gniazda obiektywu BF-1;
Akcesoria do okularu wizjera do F3HP/F3T.
- Pierścienie pośrednie PK-1, PK-11, BR-4 i K1 nie mogą być mocowane bezpośrednio na obiektywach AF
Nikkor.
- Nowoczesny światłomierz Nikon Matrix ocenia jasność i kontrast sceny, stosując ośmiosegmentowy
czujnik. Ponieważ kolorowe filtry oraz filtry neutralnie szare o wysokim współczynniku przedłużenia
naświetlania (dużej gęstości) w znaczącym stopniu wpływają na odtworzenie kontrastu sceny, mogą one
powodować, że miernik nieprawidłowo sklasyfikuje kontrast i jasność sceny. Filtry. niebieski (B12),
pomarańczowy (O56) i czerwony (R60) to przykłady takich barwnych filtrów.
- Filtry polaryzacyjne liniowe nie pasują do systemu celowniczego, stosowanego w aparatach Nikona z
samoczynnym nastawianiem ostrości. Zalecamy używanie polaryzatorów kołowych, które są w pełni
zgodne z systemem Nikona, dając najlepsze rezultaty i współpracując z automatycznym nastawianiem
ostrości oraz pomiarem światła i kalkulacją naświetlenia. Niemniej stosowanie polaryzatorów liniowych nie
popsuje systemu Nikona. Taki filtr może być użyty do całkowicie ręcznego nastawiania ostrości
i parametrów naświetlania - bez pomocy wbudowanego światłomierza oraz elektronicznego dalmierza.
- Filtry specjalne, takie jak nasadki zmiękczające, nie mogą być stosowane przy automatycznym nastawianiu
ostrości lub nastawianiu ręcznym z wykorzystaniem elektronicznego dalmierza.

Troska o aparat
1.
2.
3.
4.
5.

Nie wolno dotykać lustra ani matówki, usuwaj kurz gruszką z miękkim pędzelkiem.
Nie wolno dotykać blaszek migawki.
Nie wolno dotykać kontaktów DX. Utrzymuj je w czystości za pomocą gruszki z pędzelkiem.
Czyść okular wizjera czystą, miękka tkaniną. Nie wolno używać alkoholu.
Czyść powierzchnie soczewek gruszką z miękkim pędzelkiem. Aby usunąć brud i plamy, stosuj miękką,
czystą bawełnianą tkaninę lub bibułki optyczne, zwilżone alkoholem etylowym (czystym spirytusem) albo
płynem do czyszczenia szkieł optycznych. Wycieraj soczewkę kolistym ruchem od środka ku brzegom,
uważając, by nie pozostawić śladów i nie dotykać innych części obiektywu.

Uwaga!
Urządzenia do przedmuchiwania (pojemniki z freonem lub sprężonym powietrzem) mogą uszkodzić szkło
optyczne, jeśli są stosowane do czyszczenia obiektywu - szczególnie gdy przednią soczewkę wykonano ze szkła
ED. Aby uniknąć szkody, trzymaj dyszę pojemnika przynajmniej 30 cm od powierzchni soczewki. Ruszaj
pojemnikiem, dzięki czemu strumień powietrza nie będzie skupiał się w jednym punkcie.
6.
7.
8.

Nie wolno oliwić lub smarować aparatu.
Nie zostawiaj aparatu w nadmiernie rozgrzanym miejscu.
Chroń aparat przed wodą i wilgocią. Gdy korzystasz z aparatu w pobliżu wody, uważaj, by go nie zachlapać
- szczególnie wodą morską.
9. Uważaj, by nie upuścić aparatu lub obiektywu ani nie uderzyć nimi o twardą powierzchnię. Silny wstrząs
może spowodować uszkodzenie.
10. Jeśli aparat popsuł się, zanieś go natychmiast do autoryzowanego punktu sprzedaży Nikona lub
autoryzowanego serwisu Nikona.
11. Przechowuj aparat w chłodnym, suchym miejscu, z dala od naftaliny i kamfory (środków
przeciwmolowych). W wilgotnym środowisku przechowuj aparat w winylowej torbie ze środkiem
wysuszającym, aby zabezpieczyć go przed wpływem kurzu, wilgoci i soli. Pamiętaj jednak, że
przechowywanie skórzanych futerałów w winylowych torbach może spowodować zniszczenie skóry.
W pewnych przypadkach. z powodu ładunków elektrostatycznych lub słabo naładowanych baterii,
mikrokomputer F90X może wyłączyć aparat - nawet gdy baterie są świeże i prawidłowo założone. Z tej samej
przyczyny film może być nieprawidłowo przesuwany. Aby w każdym z takich przypadków wznowić normalne
działanie aparatu, wystarczy wyłączyć zasilanie i włączyć je ponownie albo wyjąć baterie i włożyć je znowu.
Nikon nie może być obciążany odpowiedzialnością za jakiekolwiek wadliwe działanie, wynikłe z użytkowania
aparatu inaczej niż wyszczególniono w niniejszym podręczniku obsługi.

Strona 37

Ostrzeżenie: Napięcie znamionowe baterii litowych typu R6 (AA-type) różni się od napięcia znamionowego
baterii manganowych, alkalicznych i niklowo-kadmowych (NiCd) typu R6 (AA-type). W wyniku różnic oraz
z powodu braku kompletnych testów jakości i niezawodności, baterii litowych R6 (AA-type) nie powinno się
stosować w wyrobach Nikona. Użycie baterii litowych R6 (AA-type) mogłoby uszkodzić elektryczne części
wyrobów Nikona. Ostrzeżenie to nie dotyczy wyrobów Nikona, w których stosowane są baterie innego typu niż
R6.
W porównaniu ze zwykłymi bateriami, akumulatorki NiCd (niklowo-kadmowe) charakteryzują się większą
sprawnością w niskich temperaturach. Przed naładowaniem akumulatorków NiCd, dokładnie przeczytaj
instrukcję obsługi akumulatorków i ładowarki.

Uwagi o bateriach
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.

Przechowuj baterie w miejscu niedostępnym dla dzieci. W przypadku połknięcia baterii natychmiast wezwij
na pomoc lekarza.
Nie wolno demontować baterii, dopuszczać do ich zwarcia, ani rozgrzewać. Nie wolno ładować prądem
suchych ogniw.
Jeśli zamierzasz przez dłuższy czas nie używać aparatu, wyjmij zeń baterie.
Moc baterii w bardzo niskiej temperaturze maleje. Upewnij się, że kupowane przez Ciebie baterie są nowe.
Owiń korpus aparatu w cos ciepłego.
Gdy wymieniasz baterie, musisz wymienić wszystkie baterie jednocześnie. Zawsze stosuj świeże baterie tej
samej marki.
Nie wolno wrzucać zużytych baterii do ognia.
Jeśli komora na baterie zostanie zanieczyszczona przez wyciek chemikaliów z baterii, zanieś aparat jak
najszybciej do autoryzowanego serwisu Nikona.

Strona 38

Dane techniczne
Typ aparatu:
- Lustrzanka jednoobiektywowa na błonę perforowaną o szerokości 35 mm w kasecie (typ 135),
z samoczynnym przesuwem filmu i automatycznym nastawianiem ostrości.
Format zdjęć:
- 24x36 mm (standardowy format filmu 35 mm).
Mocowanie obiektywu:
- Bagnetowe typu Nikon F.
Obiektywy:
- Obiektywy Nikkor oraz Nikon z mocowaniem bagnetowym typu Nikon F*
*) Z ograniczeniami - patrz tabela
Sposoby nastawiania ostrości:
- Automatyczne oraz ręczne z wykorzystaniem dalmierza elektronicznego.
Pole ustalania ostrości:
- Duże lub punktowe - do wyboru.
Sposoby nastawiania ostrości:
- Jednokrotne nastawienie ostrości oraz ciągle nastawianie ostrości. Tropienie ostrości włączane
samoczynnie, gdy obiekt poruszy się.
System automatycznego wykrywania ostrości:
- Nikon CAM246
Zakres działania systemu wykrywania ostrości:
- Od około -1EV do 19 EV (przy ISO 100/21).
Blokada automatycznego nastawienia ostrości:
- Możliwa w przypadku jednokrotnego nastawienia ostrości na pojedynczy obiekt; w trybie ciągłego
nastawiania ostrości, ostrość można zablokować przyciskiem AF-L (blokada ostrości).
Dalmierz elektroniczny:
- Działa podczas ręcznego nastawiania ostrości z obiektywami AF Nikkor i obiektywami Nikkor typ AI
o jasności nie mniejszej niż f/5,6.
Pomiar światła:
- Wbudowany światłomierz z trzema metodami pomiaru: matrycową, skoncentrowaną i punktową.
Zakres pomiaru światła:
- (ISO 100/21; obiektyw f/1,4) od -1EV do 21EV w metodach matrycowej i skoncentrowanej; od 3EV do 21
EV w metodzie punktowej.
Światłomierz:
- Uruchamiany przez lekkie naciśnięcie spustu migawki; pozostaje aktywny przez 8 s od zdjęci palca ze
spustu.
Sposoby naświetlania:
- Automatyczne programy (wieloogniskowy automatyczny program i Warianty programu), automatyczny
dobór przysłony do ręcznie nastawionego czasu otwarcia migawki, automatyczny dobór czasu otwarcia
migawki do ręcznie nastawionej przysłony oraz ręczne nastawianie obu parametrów naświetlenia.
Automatyczne programy naświetlania: Aparat samoczynnie nastawia i czas otwarcia migawki, i przysłonę;
możliwa Fleksja Programu o skoku 1/3EV.
Automatyczny dobór przysłony do ręcznego nastawienia czasu otwarcia migawki:
- Aparat samoczynnie dobiera przysłonę do ręcznie nastawionego czasu otwarcia migawki.
Automatyczny dobór czasu otwarcia migawki:
- Aparat samoczynnie dobiera czas otwarcia migawki do ręcznie nastawionego otworu przysłony.
Ręczne nastawianie parametrów naświetlania:
- Otwór przysłony, i czas otwarcia migawki nastawiane są ręcznie.
Warianty programu:
- Siedem wbudowanych programów specjalnych: portretowy, portretowy z redukcją efektu czerwonych oczu,
hiperfokalny, krajobrazowy, makro, sportowy, sylwetkowy; każdy o własnym przebiegu funkcji zależności
czasu otwarcia migawki i otworu przysłony.
Korekcja naświetlania:
- Wprowadzana za pomocą klawisza korekcji naświetlania w zakresie+/- 5EV z dokładnością do 1/3EV.
Pamięć pomiaru automatycznego naświetlania:
- Po przesunięciu dźwigni AE-L, jeśli światłomierz działa.
Migawka:
- Elektronicznie kontrolowana migawka szczelinowa o pionowym przebiegu. Wyzwolenie migawki przez
wyzwalacz silnikowy.
Czasy otwarcia migawki:

Strona 39

-

Litowo-niobowy oscylator steruje czasami od 1/8000 s do 30 s z dokładnością do 1/3 EV; przewidziane
elektromagnetyczne sterowanie otwarciem migawki „na czas” (pozycja „bulb”).
Wizjer:
- Niewymienny pryzmat pentagonalny typu high-eyepoint; powiększenie obrazu 0,78X z obiektywem 50 mm,
nastawionym na nieskończoność; około 92% obrazu widoczne na matówce.
Dystans widzenia całej matówki (eyepoint):
- Około 19 mm (między okiem, a okularem wizjera).
Matówka:
- Nowoczesna matówka Nikon Brite View typ B; wymienialna na matówkę typu E.
Informacja w wizjerze:
- Wielkość pola ustalania ostrości, wskaźnik ostrości, metoda pomiaru światła, znak Fleksji Programu, czas
otwarcia migawki, znak sekund dla czasów dłuższych niż sekunda, liczba przysłony, analogowy wskaźnik
odchylenia od optymalnego naświetlenia, licznik zdjęć / wartość korekcji naświetlania / Wariant Programu,
znak korekcji naświetlenia; ponadto lampka LED sugeruje użycie lampy błyskowej (na zielono) lub
potwierdza gotowość lampy (na czerwono).
Informacje na ekranie LCD:
- Czas otwarcia migawki, liczba przysłony, sposób sterowania naświetleniem, metoda pomiaru światła
i kalkulacji naświetlania, wielkość pola ustalania ostrości, znak automatycznego nastawiania ostrości
z oznaczeniem pierwszeństwa: ostrości
/ wyzwolenia migawki, znak Fleksji Programu, sposób
synchronizacji z lampą błyskową, czułość filmu, znak DX, znak korekcji naświetlenia, licznik zdjęć /
Wariant Programu / korekcji naświetlenia, znak funkcji użytkownika, sposób przewijania filmu, włożony
film, samowyzwalacz, stan baterii.
Oświetlenie ekranów LCD:
- Ekrany: zewnętrzny i w wizjerze podświetlane po naciśnięciu klawisza.
Zakres czułości filmu:
- od ISO 25/15 do ISO 5000/38 dla filmów z kodem DX; od ISO 6/9 do ISO 6400/39 może być nastawione
ręcznie.
Nastawienie czułości filmu:
- W pozycji DX automatyczny odczyt kodu DX; możliwe nastawienie ręczne.
Zakładanie filmu:
- Film zostaje samoczynnie przewinięty do pierwszej klatki po naciśnięciu spustu migawki.
Przesuw filmu:
- Przy zdjęciach pojedynczych film samoczynnie przesuwa się o jedną klatką po wyzwoleniu migawki; przy
zdjęciach seryjnych wolniejszych i szybszych fotografowanie trwa dopóty, dopóki spust migawki jest
wciśnięty; zdjęcia seryjne szybsze to około 4,3 klatek na sekundę, wolniejsze – około 2,0 klatek na sekundę;
gdy działa funkcja tropienia ostrości – około 4,1 klatek na sekundę.
Licznik zdjęć:
- Typu sumarycznego; cofa się podczas zwijania filmu.
Samowyzwalacz:
- Sterowany elektronicznie; czas opóźnienia – do wyboru od 2 do 30 s w jednosekundowych odstępach;
migająca lampka LED informuje o jego działaniu; kasowalny.
Przycisk podglądu głębi ostrości:
- Pozwala na wizualne sprawdzenie głębi ostrości; można ją podejrzeć przy automatycznym doborze czasu
otwarcia migawki do ręcznie nastawionej przysłony lub ręcznym nastawieniu obu parametrów naświetlania.
Lustro:
- Samoczynne, samopowrotne.
Tylna ścianka:
- Na zawiasach; wymienialna na wielofunkcyjną ściankę sterującą Nikon MF-26 Multi-Control Back lub
ściankę z datownikiem World Time Data Back MF-25.
Saneczki:
- Standardowe (wg ISO) styki do gorącej stopki; styki do światełka gotowości lampy błyskowej; styki do
pomiaru TTL błysku; styki masy; saneczki wyposażone w gniazdo Systemu Właściwej Pozycji.
Synchronizacja z lampą błyskową:
- Wbudowane funkcje: synchronizacją z długim czasem otwarcia migawki, synchronizacją przed
zamknięciem migawki i redukcja efektu czerwonych oczu.
Czas synchronizacji lampy błyskowej:
- Automatyczne programy lub automatyczny dobór czasu otwarcia migawki do ręcznie nastawionej przysłony
– migawka działa od 1/250 s do 1/60 s przy normalnej synchronizacji lub od 1/250 s do 30 s przy
synchronizacji z długim czasem otwarcia migawki; automatyczny dobór przysłony do ręcznie nastawionego
czasu otwarcia migawki lub ręczne nastawienie obu parametrów naświetlania – migawka działa tak, jak
została nastawiona, a gdy nastawiono ją od 1/250 s do 1/8000 s, zostaje przestawiona na 1/250 s.
Czujnik TTL:
- Pięciosegmentowy czujnik, zastosowany do samoczynnego sterowania wydajnością błysku.
Strona 40

Automatyczne zrównoważenie błysku wypełniającego dzięki wielopolowemu czujnikowi TTL:
- Możliwe przy użyciu obiektywów AF Nikkor lub AI-P Nikkor albo lamp Nikon Speedlight SB-28, SB-26,
SB-25, SB-24, SB-23, SB-22, SB-20, itp.
Przedbłyski kontrolne:
- Wbudowana lampa błyskowa lub Nikon Speedlight SB-28, SB-26, SB-25 wysyłają przedbłyski kontrolne
dla czujnika TTL, jeśli stosowany jest obiektyw AF Nikkor lub AI-P Nikkor.
Światełko potrzeby / gotowości błysku:
- Bez podłączonej lampy błyskowej: Świeci na zielono, gdy zalecane jest użycie lampy błyskowej.
Podłączona lampa błyskowa: Świeci na czerwono, gdy dedykowana lampa błyskowa Nikona jest gotowa
błysnąć lub miga, by ostrzec przed niedostateczną ilością światła do prawidłowego naświetlenia.
- Liczba naświetlonych rolek 36 - klatkowych filmów z kompletu świeżych baterii:
Baterie alkaliczne typu R6 (LR-06, AA-type)*:
50 przy 20 stopniach Celsjusza, 9 przy –10 stopniach Celsjusza.
Baterie manganowe typu R6 (AA-type)*
14 przy 20 stopniach Celsjusza, 0 przy –10 stopniach Celsjusza.
Akumulatorki niklowo-kadmowe typu R6 (AA-type, KR-AA)*
40 przy 20 stopniach Celsjusza, 16 przy –10 stopniach Celsjusza.
Litowe typu CR123A** (w dodatkowym uchwycie do pionowych kadrów Nikon MB-10):
90 przy 20 stopniach Celsjusza, 25 przy –10 stopniach Celsjusza
*) Korpus F90X bez uchwytu do pionowych kadrów lub z uchwytem MB-10 i standardowym pojemnikiem na
baterie MS-10
**) MB-10 z opcjonalnym pojemnikiem MS-11. Baterie litowe są szczególnie użyteczne podczas zdjęć
w niskich temperaturach, aczkolwiek szybkość przesuwu filmu może zmniejszyć się.
Źródło zasilania:
- Cztery baterie typu R6 (AA-size).
Stan baterii:
- Symbol baterii cały zaczerniony - wystarczający stan naładowania baterii; migający symbol baterii do
połowy zaczerniony - baterie wkrótce wyczerpią się; symbol baterii do połowy zaczerniony - baterie niemal
całkowicie wyczerpane; brak symbolu - baterie zupełnie wyczerpane lub nieprawidłowo zainstalowane.
Wymiary (szerokość x wysokość x głębokość):
- Około 154 x 106 x 69 mm
Masa (bez baterii):
- Około 755g
Wszystkie dane techniczne odnoszą się do świeżych baterii alkalicznych oraz normalnej temperatury (20 stopni
Celsjusza). Dane techniczne mogą ulec zmianie bez uprzedzenia.
O wyświetlaczu ciekłokrystalicznym (LCD).
W F90X zastosowano wyświetlacz ciekłokrystaliczny (Liquid Crystal Display - LCD) najwyższej jakości.
W warunkach normalnego użytkowania powinien on działać niezawodnie przez kilka lat. Po tym okresie może
spaść kontrast, a świetlane dane mogą zblaknąć. Można wymienić wyświetlacz w autoryzowanym serwisie
Nikona za nominalną opłatą.
W temperaturze powyżej 60 stopni Celsjusza pole wyświetlacza ciemnieje i nie sposób odczytać danych. To
zjawisko cofa się gdy temperatura spadnie do 20 stopni Celsjusza.
W temperaturach poniżej 0 stopni Celsjusza czas reakcji wyświetlacza staje się wolniejszy. Gdy temperatura
wzrośnie, tempo działania wraca do normy.

Strona 41

Słowniczek
Automatyczne zrównoważenie błysku wypełniającego.
Rodzaj automatycznego pomiaru i kontroli TTL światła błyskowego. Działanie systemu pomiaru światła
otaczającego (zastanego) i kalkulacji naświetlenia jest integrowane z kalkulacją światła błyskowego. Poziom
wydajności błysku zostaje samoczynnie tak dobrany by zrównoważył się ze światłem otoczenia, powodując
najlepsze naświetlenie i obiektu i tła. Technika automatycznego zrównoważenia błysku wypełniającego Nikona
występuje w następujących odmianach: przestrzenne (3D) zrównoważenie błysku wypełniającego, wielopolowe
zrównoważenie błysku wypełniającego, matrycowe zrównoważenie błysku wypełniającego, skoncentrowane
zrównoważenie błysku wypełniającego i punktowe zrównoważenie błysku wypełniającego. Przestrzenne (3D)
zrównoważenie błysku wypełniającego i wielopolowe zrównoważenie błysku wypełniającego tworzą razem
technikę automatycznego zrównoważenia błysku wypełniającego dzięki wielopolowemu pomiarowi TTL
błysku. Zastosowanie konkretnej odmiany zależy od kombinacji korpusu aparatu, lampy błyskowej i obiektywu.
W kombinacji z dedykowaną lampą Nikon Speedlight, F90X stosuje technikę automatycznego zrównoważenia
błysku wypełniającego dzięki wielopolowemu pomiarowi błysku TTL.
Automatyczny pomiar TTL i sterowanie błyskiem.
Czujnik w aparacie mierzy światło błyskowe, odbite od obiektu, na powierzchni filmu i przerywa błysk w
chwili, gdy naświetlenie osiągnie właściwy poziom. Ponieważ czujnik, który kontroluje błysk, odbiera światło
po jego przejściu przez obiektyw, automatyczny pomiar TTL (skrót angielskiego: Through The Lens) może być
stosowany przy odbijaniu światła błyskowego, wypełnianiu błyskiem cieni, używaniu wielu lamp błyskowych
jednocześnie itp. Dodatkową zaletą automatycznego pomiaru TTL błysku jest szeroki zakres wyboru przysłony
bez obawy o właściwe naświetlenie.
Przy zastosowaniu dedykowanej lampy Nikon Speedlight, aparat F90X dysponuje automatycznym
zrównoważeniem błysku wypełniającego oraz standardowym pomiarem TTL błysku.
Błysk wypełniający.
Metoda fotografowania z wykorzystaniem lamp błyskowych, w której łączy się oświetlenie błyskowe ze
światłem zastanym, aczkolwiek zrównoważenie tych dwóch rodzajów oświetlenia nie jest konieczne wymagane.
Ciągłe samoczynne nastawianie ostrości.
Ustalanie ostrości i jej poprawianie trwa dopóty, dopóki spust migawki jest lekko wciśnięty, a lustro pozostaje
w opuszczonej („patrzącej”) pozycji. Funkcja użyteczna w sytuacjach, gdy odległość aparatu i obiektu ma
tendencję do częstych zmian.
Czas synchronizacji z lampą błyskową.
Parametr ważny w zdjęciach przy świetle błyskowym. Czas otwarcia migawki wystarczająco długi, by cała
klatka filmu była w chwili błysku lampy odsłonięta. Czas synchronizacji w F90X wynosi 1/250 s lub dłużej.
Duże pole ustalania ostrości.
Czujnik dużego pola ustalania ostrości w kształcie krzyża (7 mm w poziomie, 3 mm w pionie) nie ma
„martwych obszarów”, dzięki czemu potrafi ustalić ostrość większości obiektów, również o pionowych liniach
konturu.
EV – wartość świetlna.
Skrót angielskiego Exposure Value. Liczba, reprezentująca wszystkie kombinacje czasu otwarcia migawki
i przysłony, które dają taki sam efekt naświetlenia w tych samych warunkach fotografowania (jasność obiektu)
i przy tej samej czułości filmu.
Dla filmu o czułości ISO 100/21 kombinacja czasu otwarcia migawki 1 s i przysłony f/1,4 daje wartość świetlną
1 EV.
Aparat potrafi mierzyć światło tylko w pewnym zakresie wartości świetlnych. Dla przykładu: zakres działania
światłomierza F90X wynosi od -1 EV do 21 EV dla pomiaru matrycowego i skoncentrowanego przy czułości
ISO 100/21 i obiektywie o jasności f/1,4.
Fleksja Programu.
Funkcja ta pozwala chwilowo poprawić automatycznie wybraną kombinację: czas otwarcia migawki / przysłona
bez zmiany warunków właściwego naświetlenia. Dzięki temu żądany czas otwarcia migawki albo przysłona
mogą być wybierane podczas stosowania automatycznego programu naświetlania.
Głębia ostrości.
Obszar największej ostrości obrazu przed i za obiektem, na który nastawiono ostrość na skali odległości
obiektywu. Głębia ostrości zależy od wielu czynników, takich jak ogniskowa obiektywu, przysłona, odległość
Strona 42

fotografowania itp. W istocie odwzorowanie obiektu może być ostre tylko w jednej płaszczyźnie – zazwyczaj
równoległej do płaszczyzny filmu – zaś przed nią i za nią stopniowo maleje. Jednak oko ludzkie nie rozróżnia
niewielkiej nieostrości i stąd właśnie wrażenie głębi ostrości, która zależy również od wielkości ostatecznego
obrazu oraz odległości jego oglądania, a także – od indywidualnych właściwości oka.
W modelu F90X i kilku innych aparatach Nikona głębię ostrości można podejrzeć.
ISO.
Międzynarodowa miara czułości emulsji fotograficznej. Im większa liczba, tym większa czułość, i odwrotnie.
Film o czułości ISO 200/24 jest dwa razy czulszy niż film o czułości ISO 100/21, a dwa razy mniej czuły niż
film o czułości ISO 400/27. ISO to skrót angielskiej nazwy: International Standards Organization Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna, a zarazem jak wspomniano - miara czułości emulsji. Pełny zapis
jest kompilacją dawnych oznaczeń ASA, uszeregowanych w ciągu geometrycznym, i dawnych jednostek DIN
uszeregowanych w ciągu arytmetycznym. W krajach anglosaskich druga część zapisu miary czułości bywa
pomijana.
Kod DX.
Informacja o filmie zakodowana magnetycznie na kasecie. Gdy F90X automatycznie nastawia czułość filmu,
odczytuje tę informację o czułości (w zakresie od ISO 25/15 do ISO 5000/38) po włożeniu kasety do aparatu.
Korekcja naświetlenia.
Korekcję poziomu naświetlenia światłem zastanym wprowadza się poprzez zmianę czasu otwarcia migawki i/lub
przysłony - za pomocą: pamięci automatycznego naświetlenia, wstępnego nastawienia korekcji naświetlenia albo
sekwencji zmiennych naświetleń.
Podczas fotografowania przy świetle błyskowym z dedykowanymi lampami Nikon TTL Speedlight korekcja
naświetlenia może być również stosowana przez różnicowanie wydajności błysku. Korekcja naświetlania
nastawiona w aparacie wpływa na oświetlenie zarówno obiektu na pierwszym planie, jak i tła. Różne
nastawienia poziomu wydajności błysku wpływają jedynie na naświetlenie pierwszego planu.
Korekcja poziomu wydajności błysku.
Używa się jej do automatycznego (TTL) sterowania światłem błyskowym. Pozwala ona zmniejszyć lub
zwiększyć poziom wydajności błysku, aby przyciemnić lub rozjaśnić obiekt, oświetlony światłem błyskowym.
Liczba przewodnia.
Liczba przewodnia określa moc lampy błyskowej w zależności od czułości filmu. Jest liczbą mianowaną i bywa
zwykle wyrażana w metrach lub stopach. Liczbę przewodnią stosuje się do obliczania liczby przysłony, przy
której naświetlenie będzie właściwe, według poniższego wzoru:
liczba przysłony = liczba przewodnia / odległość lampy od obiektu
Trzeba by je najpierw przetłumaczyć ...
Jeśli dana jest liczba przysłony, można obliczyć odległość lampy błyskowej od aparatu z następującego wzoru:
odległość lampy od obiektu = liczba przewodnia / liczba przysłony
Wzór ten bywa przydatny do określania górnej granicy zasięgu błysku użytej lampy.
LCD
Skrót angielskiego Liquid Cristal Display – wyświetlacz ciekłokrystaliczny. W F90X są dwa: wyświetlacz na
wierzchu korpusu aparatu oraz w wizjerze.
Liczba przysłony.
Liczba na pierścieniu przysłon obiektywu i na wyświetlaczach LCD, które określają względną wielkość otwartej
przysłony. Ciąg liczb przysłony wzrasta w postępie geometrycznym, opartym na zmianach wielkości przysłony
obiektywu podczas jej otwierania i zamykania. Kolejne wzrastające liczby szeregu otrzymuje się, mnożąc
poprzednią liczbę przez współczynnik 1,4 (pierwiastek 2).
Standardowe liczby skali to: 1,0; 1,4; 2; 2,8; 4; 5,6; 8; 11; 16; 22; 32 itd. Każda zmiana oznacza podwojenie lub
zmniejszenie o połowę ilości światła, przepuszczanego przez obiektyw.
Matrycowa metoda pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia.
Metoda pomiaru światła i kalkulacji naświetlania w nowoczesnych aparatach, wykorzystująca wielosegmentowy
czujnik oraz komputer. Zastosowana w F90X oraz innych małoobrazkowych lustrzankach Nikona, takich jak
Nikon F70, seria F90, F-601, F-601M, F-401X, seria F4, F-801.
Jeśli w F90X zamontowany jest obiektyw AF Nikkor typ D, zostanie uruchomiony matrycowy pomiar światła
z przestrzenną (3D) kalkulacją naświetlania.
Obiektywy AF Nikkor typ D.

Strona 43

Obiektywy Nikkor, które wysyłają do mikrokomputera F90X informację o nastawionej odległości,
wykorzystywaną przestrzenną (3D) matrycową metodę pomiaru światła i kalkulacji naświetlenia lub przez
technikę przestrzennego (3D) zrównoważenia błysku wypełniającego (z lampami błyskowymi Nikon SB-28,
SB-26, SB-25 Speedlight).
Rozpoznawalne po literze „D” po informacji o jasności obiektywu (np. AF Zoom-Nikkor 35-80 mm f/3,5 – f/4,5
D). Wszystkie obiektywy AF-I Nikkor są typu D.
Odległość hiperfokalna.
Najbliższy punkt, na który fotograf może nastawić ostrość tak, by głębia ostrości sięgnęła do nieskończoności.
Dzięki nastawieniu na obiektywie odległości hiperfokalnej uzyskuje się największą przy danej przysłonie głębię
ostrości, rozciągającą się od połowy odległości hiperfokalnej do nieskończoności. Im dłuższa ogniskowa, tym
większa odległość hiperfokalna; im mniejszy otwór przysłony (większa liczba przysłony), tym mniejsza
odległość hiperfokalna.
Odległość ogniskowa (obrazowa).
Odległość od punktu głównego obrazowego obiektywu do ogniska obrazowego. W aparatach małoobrazkowych
(na błonę o szerokości 35 mm) obiektywy o ogniskowej około 50 mm nazywa się normalnymi lub
standardowymi. Obiektywy o ogniskowej mniejszej niż 35 mm określa się mianem szerokokątnych, zaś
obiektywy o ogniskowej większej niż 85 mm - mianem teleobiektywów lub obiektywów długoogniskowych.
(Dokładnie rzecz biorąc, w polskiej terminologii nazwę teleobiektyw rezerwowano dla obiektywów
długoogniskowych których fizyczna długość jest mniejsza, dzięki odpowiedniej konstrukcji, niż ogniskowa.)
Obiektywy, które pozwalają użytkownikowi płynnie zmieniać ogniskową bez zmiany ostrości, nazywa się
zoomami, obiektywami zmiennoogniskowymi albo - w fotografii rzadko, w filmie częściej - transfokatorami.
Pamięć automatycznego naświetlenia - dźwignia AE-L.
Stosowany do zapamiętywania automatycznie nastawianych parametrów naświetlenia: czasu otwarcia migawki
i/lub przysłony. Polecany, gdy fotograf posługując się pomiarem skoncentrowanym lub punktowym – chce
nastawić poziom naświetlenia zdjęcia na podstawie jasności fragmentu fotografowanej sceny.
Pojedyncze samoczynne nastawienie ostrości.
Po nastawieniu ostrości na obiekt zostaje ona (tj. ustawienie obiektywu) zablokowana. Przydaje się to przy
zmianie kompozycji kadru.
Procesor (CPU).
Angielski termin Central Processing Unit oznacza dosłownie: główny element przetwarzający (dane) czyli
właśnie: procesor. Ta cześć nadzoruje elektroniczne funkcje urządzenia.
Każdy obiektyw AF Nikkor (w tym AF Nikkor typ D) oraz AI-P Nikkor ma wbudowany procesor.
Przedbłyski kontrolne.
Gdy stosowane jest automatyczne równoważenie błysku wypełniającego dzięki wielopolowemu pomiarowi
TTL, dedykowana lampa błyskowa Nikon Speedlight wysyła serię ledwie widocznych błysków wstępnych,
które pozwalają komputerowi aparatu przeprowadzić wstępną analizę sceny. Wielopolowy czujnik TTL określa
ilość odbitego światła. Następnie mikrokomputer aparatu ustala, które pole czujnika TTL zostanie wykorzystane
do kontroli wydajność błysku i reguluje poziom wydajności błysku. Przedbłyski kontrolne są widoczne, lecz
nierozpoznawalne, bo w praktyce zlewają się z błyskiem właściwym.
SLR
Skrót angielskiego Single Lens Reflex – lustrzanka jednoobiektywowa. Typ aparatu, w którym patrząc przez
wizjer, patrzy się zarazem przez obiektyw. Również inne funkcje aparatu, takie jak pomiar światła i sterowanie
poziomem wydajności błysku, działają dzięki możliwości patrzenia przez obiektyw.
Standardowy pomiar błysku TTL.
Rodzaj automatycznego pomiaru TTL i sterowania błyskiem, w ramach którego nie wprowadza się żadnej
automatycznej korekcji poziomu wydajności błysku. Błysk jest kontrolowany niezależnie od wyniku pomiaru
światła zastanego i w większości przypadków daje nieco mocniejsze oświetlenie obiektu niż automatycznie
zrównoważony błysk wypełniający, powodując, że obiekt wyraźnie odcina się od tła.
Sterowanie naświetleniem.
Automatyczny program: Aparat nastawia zarówno czas otwarcia migawki jak i przysłonę tak, by właściwie
naświetlić błonę. W F90X stosuje się dwie odmiany automatycznego programu sterowania naświetleniem:
wieloogniskowy automatyczny program oraz Warianty Programu.
Automatyczny dobór przysłony do ręcznie nastawionego czasu migawki: Użytkownik wybiera czas otwarcia
migawki, a aparat dobiera doń przysłonę obiektywu tak, by właściwie naświetlić błonę.
Strona 44

Automatyczny dobór czasu otwarcia migawki do ręcznie nastawionej przysłony: Użytkownik wybiera przysłonę,
a aparat dobiera do niej czas otwarcia migawki tak, by właściwie naświetlić błonę.
Ręczne nastawianie parametrów naświetlania: Użytkownik wybiera i czas otwarcia migawki, i przysłonę,
kierując się wskazaniami światłomierza (według odczytu z wyświetlacza LCD) lub ignorując je tak, by uzyskać
żądane naświetlenie.
Synchronizacja przed zamknięciem migawki.
Lampa błyskowa błyska tuż przed zasłonięciem kadru przez drugą zasłonę migawki szczelinowej. Gdy czas
otwarcia migawki jest długi (synchronizacja z długim czasem otwarcia migawki), świecące elementy
poruszającego się obiektu tworzą na fotografii smugi świetlne za obiektem, którego obraz zostaje „zamrożony”
przez światło błyskowe.
Synchronizacja po otwarciu migawki.
Lampa błyskowa błyska natychmiast po odsłonięciu przez pierwszą zasłonkę migawki szczelinowej całego
kadru. W taki właśnie sposób w F90X działa normalna synchronizacja błysku z czasem otwarcia migawki.
Synchronizacja z długim czasem otwarcia migawki.
Technika oświetleniowa, polegająca na jednoczesnym stosowaniu błysku i długiego czasu otwarcia migawki.
Zdjęcia z błyskiem, synchronizowanym z krótkim czasem otwarcia migawki, robione przy słabym świetle
otoczenia albo w nocy dają często efekt oświetlonego błyskiem obiektu na ciemnym tle. Zastosowanie razem
z błyskiem dłuższego czasu otwarcia migawki wydobywa na zdjęciu szczegóły tła. Połączenie długiego czasu
otwarcia migawki z synchronizacją przed zamknięciem migawki nadaje się szczególnie do przedstawienia ruchu
w postaci smug światła.
Tropienie ostrości.
Pozwala aparatowi przeanalizować szybkość poruszającego się obiektu na podstawie danych o ostrości oraz
uzyskać właściwą ostrość obrazu. Pozycja, w której znajdzie się obiekt dokładnie w chwili otwarcia migawki
zostaje wcześniej przewidziana i odpowiednio do niej nastawiany jest obiektyw.
TTL
Skrót angielskiego Through The Lens – przez obiektyw. Większość lustrzanek jednoobiektywowych (SLR) ma
wbudowane światłomierze, które mierzą światło po przejściu przez obiektyw. Ta cecha pozwala na ustalenie
parametrów zdjęcia według obrazu, który zostaje naświetlony na filmie. Ponieważ obraz ten jest tworzony przez
obiektyw zdjęciowy, kąt widzenia obiektywu oraz ewentualne użycie filtrów zostają automatycznie wzięte pod
uwagę, bez konieczności wprowadzania poprawek.
Warianty Programu.
Pozwalają na wybór spośród programów dostosowanych do różnych sytuacji zdjęciowych. W aparacie F90X
dostępnych jest siedem Wariantów Programu.
Wieloogniskowy automatyczny program naświetlania.
W wieloogniskowym automatycznym programie naświetlania stosowane są więcej niż dwie kombinacje czasu
otwarcia migawki i przysłony. Gdy ogniskowa obiektywu zmienia się, odpowiednio zmienia się układ: czas
otwarcia migawki - przysłona, aczkolwiek naświetlenie pozostaje na tym samym, właściwym poziomie.
Winietowanie.
Stopniowo zmniejszające się - od środka ku brzegom - oświetlenie filmu. Są dwa rodzaje winietowania:
winietowanie naturalne, powodowane przez obiektyw oraz winietowanie, wynikłe z nieprawidłowego użycia
akcesoriów takich jak osłony przeciwsłoneczne lub filtry.
Zasięg błysku.
Zakres odległości, w obrębie których błysk jest w stanie dostarczyć potrzebnych ilości światła. Zasięg błysku
jest regulowany wartością osiągalnej wydajności błysku. Wydajność błysku każdej automatycznej lampy
błyskowej może zmieniać się w zakresie, ograniczonym najdłuższym i najkrótszym czasem trwania błysku.
Obiekty, położone bardzo blisko, będą potrzebowały mniejszej (aż do minimum) wydajności błysku, natomiast
odległe motywy będą wymagały większej ilości światła aż do osiągnięcia największej wydajności błysku.
Zasięg błysku zależy od przysłony, czułości filmu itp.
Zrównoważenie kontrastu błyskiem wypełniającym.
Technika fotografowania przy świetle błyskowym. Oświetlenie błyskowe dobierane jest tak, by równoważyło się
ze światłem zastanym fotografowanej sceny. F90X stosuje system automatycznego zrównoważenia błysku
wypełniającego, który razem ze współdziałającą lampą Nikon TTL Speedlight automatyzuje tę technikę.

Strona 45

KONIEC

Strona 46